|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Μαστροποί στην εξουσία |
|||
|
Αρχείο
|
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΣΤΡΟΦΗΣ Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, άλλοθι για επίθεση στις ιδέες της Αριστεράς και του κινήματος "καταστολή", με τσαλαπατημένα τα δημοκρατικά του δικαιώματα. Αλλά σε καταστολή κρατείται στην πραγματικότητα η ίδια η ενημέρωση, ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ Η μεγαλύτερη τρομοκρατική επιχείρηση των τελευταίων χρόνων ξετυλίγεται αυτές τις μέρες εμπρός στα μάτια εκατομμυρίων εργαζομένων που το σύστημα θέλει να μετατρέψει σε τρομοκρατημένους και τρομολάγνους θεατές. Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της εξάρθρωσης της 17Ν, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, αστυνομία, δικαιοσύνη και ΜΜΕ έχουν στήσει μία μέγγενη προπαγάνδας, όπου μέσω σκόπιμων διαρροών και αναλύσεων της δεκάρας συσχετίζεται η τρομοκρατία με την επαναστατική αριστερά, με κινήματα αντίστασης, την αντιδικτατορική πάλη, την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Μάη του ΄68, τους τροτσκιστές, τους αναρχικούς, με όσους πάνε ή τόλμησαν έστω κάποτε να πάνε κόντρα στο ρεύμα. Η 17Ν, η οποία ειδικά τα τελευταία χρόνια "βρώμαγε" από παντού, εμφανίζεται ως "ακροαριστερή επαναστατική" οργάνωση. Το "Βήμα" την προηγούμενη Κυριακή εμφανίζει συντάκτη του να έχει συζητήσει με στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, τα οποία του μετέφεραν κλίμα της 17Ν (!), ενώ Τα Νέα και ο Επενδυτής αναζητούν στην επαναστατική Αριστερά, τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, τις ρίζες της 17Ν. Με την ίδια ενάργεια στήνεται η διεθνής πτυχή της τρομοκρατίας, έτσι ώστε να εναρμονιστούν πλήρως οι εγχώριοι διώκτες της με τους υπερατλαντικούς και Ευρωπαίους. Σουδάν, αλ-Κάιντα, τούρκοι και Παλαιστίνιοι επαναστάτες, αλλά και Κούβα και Λιβύη στο παρελθόν, με ενδιάμεσο σταθμό πάντα το Παρίσι. Ακόμα και ο Ζεράρ ντε Βιλιέ θα ζήλευε ένα τόσο ρομαντικό όσο και εξωτικό μυθιστόρημα. Ισλαμιστές, μαρξιστές, γκεβαρικοί, εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και η απαραίτητη Στάζι, όλα στο μίξερ. οποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας! Την ίδια ώρα, ο Σάββας Ξηρός κρατείται περιέργως για μέρες σε "καταστολή", με τσαλαπατημένα τα δημοκρατικά του δικαιώματα. Αλλά σε καταστολή κρατείται στην πραγματικότητα η ίδια η ενημέρωση, σε καταστολή βρίσκεται όλη η κοινωνία... Η λέξη που κυριαρχεί σε όλα τα Μέσα, από τους δημοσιογράφους που έχουν πάρει εργολαβία τη διασπορά ψευδών ειδήσεων (ανάμεσά τους δυστυχώς πρωτοστατούν πέρα από τους κραγμένους των υπηρεσιών και γενίτσαροι πρώην αριστεροί), είναι το "σύμφωνα με πληροφορίες μας", αδιασταύρωτες φυσικά. Τους πετούν το λουκουμάκι και αυτοί το καταπίνουν, χωρίς να τους κάτσει στο λαιμό. Ετσι, στη σύγχρονη δημοσιογραφική αργκό οι "πληροφορίες" γίνονται το συνώνυμο του καρφώματος και "πληροφοριοδότης" (κοινώς χαφιές) γίνεται όχι τόσο αυτός που δίνει τις "πληροφορίες" αλλά αυτός που τις διακινεί. Ενα παράδειγμα: όταν ο Γ. Αγιοστρατίτης υπέβαλε την παραίτησή του από δικηγόρος του Σ. Ξηρού, αφού δεν μπορούσε να ασκήσει τα καθήκοντά του, τα "παπαγαλάκια" διέδωσαν ότι ο Ξηρός δεν θέλει δικηγόρο... Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τον Σ. Ξηρό και τους οικείους του. Αυτή την περίοδο "ψηφίζεται" ο τρομονόμος και όλη η τρομοκρατική λογική του κράτους που θέλει όσους κατηγορηθούν για τρομοκρατία να μη διαθέτουν στοιχειώδη δικαιώματα. Και είναι γνωστό ότι, τόσο με τον ευρωτρομονόμο όσο και με τη λογική των ΗΠΑ, στην κατηγορία της τρομοκρατίας μπορεί να χωρέσουν πλέον όχι μόνο σκοτεινοί βομβιστές, αλλά και η ανατρεπτική πολιτική δράση και οι μαχητικοί αγώνες. Αλλά στο ερώτημα τι κρύβεται πίσω από την υπόθεση 17Ν χρειάζεται να πάμε ακόμα πιο βαθιά. Ανεξάρτητα από τις ανακατατάξεις που γίνονται στο βρώμικο κόσμο της τρομοκρατίας, των μυστικών υπηρεσιών και των κέντρων εξουσίας, είναι φανερό ότι το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα επιχειρεί να ξεπεράσει μία κρίσιμη καμπή με την αξιοποίηση των περιστρόφων και των επιτυχιών της αστυνομία. Οπως στην Ιταλία με τον Αλντο Μόρο, στην Ελλάδα το ΄89 με την εκτέλεση του Μπακογιάννη, έτσι και τώρα - με όπλο την επικράτηση του κράτους - γίνεται προσπάθεια να κλείσει μια εποχή και να αντιμετωπιστεί η βαθύτατη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση με μια νέα αντιδραστική τομή. Αυτό που τρομοκρατεί στην πραγματικότητα την άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό είναι η επιδείνωση του κοινωνικού προβλήματος και η αδυναμία ανάδειξης μιας δυναμικής πολιτικής πρότασης, μετά τη φθορά του εκσυγχρονισμού. Η πρώτη τους επιδίωξη είναι η γενικότερη θωράκιση του συστήματος εκμετάλλευσης, η τρομοκράτηση του κόσμου και η ανάδειξη της ασφάλειας σε ύψιστο αγαθό. Προσοχή, όχι της εργασιακής, υγειονομικής και συνταξιοδοτικής ασφάλειας (εκεί τρομοκρατεί ανενόχλητη η ανασφάλεια), αλλά της αστυνομικής. Γι΄ αυτό, ανεξάρτητα από τις πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση κυρίως από τις ΗΠΑ, αλλά και από την ΕΕ, να τελειώνει με την τρομοκρατία, η όλη επιχείρηση προκύπτει ως ανάγκη του ελληνικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να αξιοποιήσει πολιτικά την όλη επιχείρηση, κερδίζοντας ξανά την εμπιστοσύνη εγχώριων και ξένων κέντρων εξουσίας. Αλλά παρά το κλίμα ευφορίας τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Οχι μόνο λόγω απρόοπτων προβλημάτων στις έρευνες, αλλά κυρίως, γιατί η όλη επιχείρηση μετατοπίζει τον πολιτικό άξονα προς τα δεξιά. Ετσι μπορεί να ελπίζει ένα ακόμα πιο συντηρητικό, πιο αυταρχικό ΠΑΣΟΚ, αλλά σίγουρα αναβαθμίζεται και η ΝΔ. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρηγίλλης έδωσε εντολή στα στελέχη της να σταματήσουν να γκρινιάζουν για το αντιτρομοκρατικό έργο της κυβέρνησης και να αναδειχτούν ως η υπεύθυνη εθνική δύναμη, που εκτός των άλλων χάρισε στον τόπο αυτόν τον υπέροχο τρομονόμο. Αλλά ούτε και αυτή μπορεί να αισθάνεται πολύ άνετα, καθώς οι εξελίξεις ενισχύουν το φιλοαμερικανικό πολιτικό λόμπι - και όσους έχουν ανάλογο τρόπο σκέψης. Και σε αυτόν τον τομέα το ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο με τον Γ, Παπανδρέου, διαθέτει ισχυρή ομάδα. Αυτός ο ανταγωνισμός κάνει τα πράγματα ακόμα πιο επικίνδυνα, καθώς όλοι θα προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι οι καλύτεροι κυνηγοί κεφαλών. Και η Αριστερά; ΚΚΕ και ΣΥΝ έδειξαν, τις πρώτες ειδικά μέρες, μία τρομερή αμηχανία, με δόσεις στρουθοκαμηλισμού. Η Αυγή την προηγούμενη Κυριακή βγήκε με τίτλο... Χώρας ("Και τώρα οι συλλήψεις"), ενώ ο Ριζοσπάστης έκρυβε το θέμα ως τέταρτη και πέμπτη είδηση. Ακόμα και μετά τη θετική διαφοροποίηση των τελευταίων ημερών, το θέμα δεν αντιμετωπίζεται συνολικά. Για τον ΣΥΝ είναι κυρίως θέμα συνταγματικών δικαωμάτων, ενώ το ΚΚΕ πρακτόρικη υπόθεση με δόσης συκοφάντησης της Αριστεράς. Δεν αναδεικνύεται η συνολική προσπάθεια αντιδραστικής αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και ο εγκλεισμός όλης της κοινωνίας σε ένα "αντιτρομοκρατικό", ελεγχόμενο και σιδηρόφρακτο κοτέτσι, στιλ Μπιγκ Μπράδερ, όπου ο Μεγάλος Αδελφός θα τα ξέρει όλα, πριν από εμάς, για εμάς... 16 Ιουλίου 2002
|
Τελευταία ενημέρωση 16 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
|
