|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Μαστροποί στην εξουσία |
||
|
Αρχείο
|
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δημοσιεύθηκε στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στις 10 Νοεμβρίου 2001 Και ξαφνικά παγώσαμε. Τι κοινωνία είναι αυτή όπου αστυνομικός δολοφονεί εν ψυχρώ 21χρονο τσιγγάνο και αφήνεται λεύθερος με εγγύηση χωρίς περιοριστικούς όρους; "Τι κοινωνία είναι αυτή όπου οι δικαστές προφυλακίζουν παιδιά και αθωώνουν μαστροπούς δολοφόνους και όπου πανεπιστημιακοί δάσκαλοι δικαιώνουν το έγκλημα με νομικές κατασκευές που προσβάλουν; Ποιοι μηχανισμοί γεννούν και συντηρούν τέτοιες αποτρόπαιες καταστάσεις;". Το ερώτημα το έθεσε η Γιάννα Κούρτοβικ στην ΕΠΟΧΗ στις 8/11/1998 σε σχετικό άρθρο της, και κατέληγε ως εξής: "Κανένας ουσιαστικός έλεγχος δεν ασκείται διοικητικά, ενώ οι ΕΔΕ καταλήγουν πάντα στη δικαίωση του δράστη. Ελάχιστοι αστυνομικοί παραπέμθηκαν ποτέ να δικαστούν για τους περίπου 70 φόνους πολιτών που έγιναν την τελευταία 10ετία, και οι περισσότεροι από αυτούς αθωώθηκαν. Κανένας δεν παραπέμθηκε ποτέ για βασανισμό κρατούμενου, σύμφωνα με τους όρους της ειδικής διάταξης του ποινικού κώδικα, - καμιά σχεδόν από τις καταγγελίες φορέων, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά των βασανιστηρίων (που είναι θεσμικό όργανο) ή της Διεθνούς Αμνηστίας (που είναι μη κυβερνητικό) δεν έφθασε σε δικαστήριο. Κανείς δεν λογοδότησε ποτέ για τους 2 νεκρούς των κρατητηρίων (από βασανισμό) των τελευταίων 7 χρόνων... Οι όποιες μηνύσεις πολιτών φτάνουν στα δικαστήρια μετά από 5-6 χρόνια και αν δεν έχει παραγραφή και δεν έχουν χαθεί οι μάρτυρες και τα στοιχεία, οδηγούνται από τους δικάζοντες σε συμβιβασμό. Οι αλλοδαποί, θύματα και μάρτυρες της βίας και της διαφθοράς αστυνομικών απελαύνονται αμέσως για να εξαλειφθούν τα στοιχεία. Και σ΄ όλα αυτά προστίθενται οι δηλώσεις των υπεύθυνων υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων κάθε φορά που θρηνούμε θύματα ("η αστυνομία έκανε το έργο της", κλπ), οι κραυγές του Τύπου, οι "ληστευθέντες" πολίτες, οι εγκληματολόγοι, οι Εισαγγελείς και οι ρατσιστές για να συμπληρώσουν το σκηνικό, προτρέποντας και συνεργώντας για νέα μελλοντικά εγκλήματα". Την ίδια περίοδο, λίγες ημέρες πριν, στις 30/10/1998 o "Ριζοσπάστης" έγραφε: "Το πλέον επικίνδυνο και, εν πολλοίς, νέο "στοιχείο" της σημερινής εγκληματικότητας είναι η συμμετοχή σ΄ αυτή "θεσμικών εκπροσώπων" του κράτους. Από εφοριακούς και άλλους υπαλλήλους της δημόσιας διοίκησης που εμπλέκονται στο "οικονομικό" έγκλημα, μέχρι αστυνομικούς που λειτουργούν ως έμποροι ναρκωτικών, εκβιαστές και "προαγωγοί" παράνομων και νόμιμων πορνείων". Όλες αυτές οι συζητήσεις, τα άρθρα και οι εκπομπές στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα γίνονταν λίγες ημέρες μετά και από τις δικές μας καταγγελίες που δημοσιεύθηκαν στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για κυκλώματα σωματεμπορίας στη Σαντορίνη με την εμπλοκή του αστυνομικού διευθυντή. Εμείς γνωρίσαμε από πρώτο χέρι τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν οι φυλακισμένες αλλοδαπές κοπέλες. Ερευνά που έγινε, με δείγμα 130 ενήλικων αλλοδαπών γυναικών, το Σεπτέμβρη του 1996 απέδειξε πώς από το σύνολο των εκπορνευομένων γυναικών, μόνο το 27% ήξεραν σε ποιο σημείο ακριβώς της Αθήνας βρίσκονται, ενώ το 32% γνώριζε μόνο ότι βρίσκονται στην Αθήνα! Ως προς την αίσθηση του χρόνου τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά. Το 33% δεν ήξερε τι μέρα είναι, το 56% την ημερομηνία (παρουσιάστηκαν αποκλίσεις μέχρι και 8 ημερών), ενώ το 10% αγνοούσε το μήνα (αποκλίσεις 2 μηνών). Σχετικά με το τρέχον έτος, το 4% έδωσε απαντήσεις όπως "95 έχουμε, 96, 94; κάπου εκεί"!!! Σε άρθρο της η Γεωργία Ντούσια γράφει: "Αποκαλύπτεται πλέον καθημερινά ότι ο ρόλος της αστυνομίας στην εκπόρνευση γυναικών έχει διευρυνθεί ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά. Ειδικότερα στην περίπτωση των αλλοδαπών γυναικών, η εμπλοκή αστυνομικών στα κυκλώματα σωματεμπορίας ελαχιστοποιεί τις δυνατότητες απόδρασης των γυναικών ή τις καθιστά πρακτικά αδύνατες. Αστυνομικοί φέρονται να συμμετέχουν, με μικρότερα ή μεγαλύτερα ποσοστά, στις νέου τύπου επιχειρήσεις μαστρωπείας, να χρηματίζονται ή να μισθώνονται από τους μαστρωπούς με υψηλά ποσά. Σύμφωνα εξάλλου με έρευνα, οι αστυνομικοί, εκτός από τη χρήση χυδαίου υβρεολόγιου, ξυλοκοπούν και αυτοί γυναίκες, κάνουν επιλεκτικές συλλήψεις, εξαναγκάζουν αλλοδαπές γυναίκες να τους παραδώσουν χρήματα, ενώ ως πελάτες τις εξαναγκάζουν σε βίαιη και επώδυνη σεξουαλική επαφή. Σε αυτές τις συνθήκες και όσο η κοινωνία μας, αν και γνωρίζει. σιωπά και ανέχεται, η αυτοκτονία αλλοδαπών γυναικών μοιάζει να είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος απόδρασης από τη σύγχρονη δουλεία". Παλιότερα στοιχεία επιστημονικής έρευνας που δημοσιεύθηκε στον ημερήσιο τύπο προκύπτει ότι στο 10,5% των υποθέσεων μαστροπείας συμμετέχουν αστυνομικοί. Δημοσιεύματα στην εφημερίδα "Βήμα" αναφέρουν ότι 2 στους 10 ανώτατους αστυνομικούς συμμετέχουν σε παράνομα κυκλώματα, ενώ η "Καθημερινή" έγραψε άρθρο με τίτλο: "Οι αστυνομικοί έγιναν μαστρωποί ή οι μαστρωποί αστυνομικοί"; Ο τζίρος από το εμπόριο λευκής σαρκός, κατά την "Ελευθεροτυπία" ξεπερνά τα 20 δισ. δραχμές. (Στην πραγματικότητα το ποσόν ανέρχεται σε εκατοντάδες δισ., και ξεπερνά πλέον το αντίστοιχο τζίρο από το εμπόριο ναρκωτικών)! Τα ζητήματα διαφθοράς δεν αφορούν στο αστυνομικό δελτίο. Η διαφθορά που απλώνεται παντού στο σάπιο αυτό και βρώμικο σύστημα που ζούμε είναι πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα και δεν θα το λύσει κανένας εισαγγελέας διεφθαρμένος ή μη. Η βίαιη εκπόρνευση των μεταναστριών είναι η έσχατη κατάληξη της εκμετάλλευσης που υφίστανται εξαιτίας του ότι είναι αλλοδαπές και γυναίκες. Θυμάστε μήπως την 20χρονη Ρωσίδα την Ιρένα που αυτοκτόνησε πριν μερικά χρόνια; Δεν πρόλαβε ευτυχώς να δει, ούτε να μάθει, πώς λειτούργησε η ελληνική δικαιοσύνη, που φρόντισε - ως συνήθως - να δώσει ένα ακόμα χτύπημα στη μικρή Ιρένα, και σε κάθε Ιρένα, αθωώνοντας τον προαγωγό της. Η δική μας η Ζωή με τη βοήθειά μας κατάφερε να γλιτώσει και να πάει στην πατρίδα της, όπου κατήγγειλε για το τι συμβαίνει στη Σαντορίνη. Εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες είναι οι καταγγελίες και οι αποκαλύψεις για συμμετοχή αστυνομικών οργάνων σε υποθέσεις μαστροπείας και διαφθοράς. Τι έγινε μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις; Απολύτως τίποτα. Όπως απολύτως τίποτα, δεν πρόκειται να γίνει και στο μέλλον. Η κάθαρση δεν μπορεί να γίνει από τα "καθαρά χέρια" κάποιου εισαγγελέα ή κάποιου "αδιάφθορου" κρατικού υπαλλήλου. Η κάθαρση, για να τελειώνουμε με τα παραμύθια, μπορεί και θα γίνει μόνο από την εργατική τάξη και την προλεταριακή επανάσταση. Οι μηχανισμοί του καπιταλιστικού κράτους, δεν μεταρρυθμίζονται, ούτε καθαρίζονται. Μονάχα γκρεμίζονται και ανατρέπονται. Αυτό που εμείς έχουμε να πούμε και να προειδοποιήσουμε τους λογής, λογής "προστάτες" της κοινωνίας και τις διεφθαρμένες δυνάμεις καταστολής είναι πως δεν πρέπει, όταν ξεσπάσει η λαϊκή οργή, να ξεχνούν, μα να θυμούνται και να τρέμουν, το τέλος της Αεκιουριτάτε και των πολιτικών προϊσταμένων της... |
Τελευταία ενημέρωση 03 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
