|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Ιδεολογικά |
||
|
Αρχείο
|
M M E : ΣΤΟΧΟΣ Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ (το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε σε τρεις καθημερινές Αθηναϊκές εφημερίδες το Νοέμβρη του 1996) "Οι άνθρωποι, έγραφε στον "Ηγεμόνα" ο Μακιαβέλι, κρίνουν περισσότερο με τα μάτια τους παρά με τα χέρια τους, μια και ο καθένας έχει την ευκαιρία να δει αλλά πολύ λιγότερο να αγγίξει". Στην τηλεόραση αυτό βρίσκει την τέλεια εφαρμογή. Οι σύγχρονοι κοινωνιολόγοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι η εικόνα εξουδετερώνει τον ήχο και το μάτι υπερισχύει του αυτιού. "Ελλειψη εικόνας σημαίνει έλεγχο πραγματικότητας", παρατηρούν. Ο τηλεθεατής λέει: "Το είδα στην τηλεόραση, άρα έγινε". Το θέμα είναι όμως "τι είδε ο τηλεθεατής". Ο πόλεμος στον Περσικό Κόλπο εκτός από τις συνέπειες που έφερε ήταν μια διπλή αποκάλυψη όσον αφορά τα αστικά μέσα ενημέρωσης. Η μια πλευρά αφορούσε τις τεράστιες τεχνολογικές προόδους που επέτρεψαν να παρακολουθήσουμε από τον... καναπέ μας σε "ζωντανή σύνδεση" τα δρώμενα. Η άλλη είχε να κάνει με τις τεράστιες απάτες που διαπράχθηκαν από τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα, κυρίως το CNN, με στόχο τη χειραγώγηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, τη δικαιολόγηση της αμερικάνικης και "συμμαχικής" επέμβασης στην περιοχή. Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η εικόνα του κορμοράνου που μεταδόθηκε σ΄ όλες τις άκρες του πλανήτη. Ηταν η εικόνα ενός πουλιού βουτηγμένου στο μαύρο, αργό πετρέλαιο, που σύμφωνα με τα κανάλια είχε χυθεί στον κόλπο ύστερα από το βομβαρδισμό των κουβεϊτιανών πετρελαιοπηγών απο το Ιράκ. Μόνο που η εικόνα αυτή, δεν αφορούσε καθόλου τα όσα συνέβαιναν στον Περσικό. Ηταν από τις ακτές της Γαλλίας, στη Βρετάνη, όταν είχε βυθιστεί ένα τάνκερ στα στενά της Μάγχης... Στο χρονικό διάστημα που αναφέραμε παρακολουθήσαμε στις οθόνες μας αλλά και στα έντυπα ΜΜΕ πολύωρα ρεπορτάζ, συζητήσεις και πολλές γονυκλισίες και στους έρωτες ή μη της Δήμητρας Λιάνη, στην αεροσυνοδό και στο εξώγαμό της από γνωστό μπασκετμπολίστα, στους καλόγερους με τα κομποσκοίνια τους μέχρι και συνταγές ομοιοπαθητικής! Είδαμε και διαβάσαμε για την τηλεπαρουσιάστρια Ελένη Μενεγάκη και τα ερωτήματα περί δεσμού της ή όχι με τον Κερεμίδη. Το "μέγα" θέμα του αν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Ζωή Λάσκαρη υιοθετήθηκαν ή δεν υιοθετήθηκαν και άλλες τέτοιες αηδίες και κουτσομπολιά που μόνο καθυστερημένους και υποανάπτυκτους τηλεθεατές μπορούν να ενδιαφέρουν. Γίναμε μάρτυρες ενός ψεύτικου ενδιαφέροντος για τα παιδιά της πείνας, για τα θύματα των παιδεραστών, για τους λαθρομετανάστες και πως αντιμετωπίστηκαν από τους λαθρεμπόρους, για την αύξηση της πορνείας, για τη μεταχείρηση των Τσιγγάνων από τα κρατικά όργανα. Δεν υπήρξε, ίσως, κανένα κοινωνικό πρόβλημα που να μην... ενδιαφέρθηκαν τα αστικά ΜΜΕ και οι καναλάρχες. Tην ίδια ώρα βέβαια τα ίδια αυτά ΜΜΕ αφιέρωσαν ελάχιστα δευτερόλεπτα ή λίγες γραμμές στις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν σε μια σειρά κέντρα του καπιταλισμού στην Ευρώπη και στην αμερική. Γι΄ αυτά τα γεγονότα ο χρόνος ήταν ελάχιστος. Η μεθοδολογία των αστικών ΜΜΕ διατηρεί τα από παλιά γνωστά στοιχεία της, φροντίζει όμως να εμπλουτίζεται και με τα στοιχεία των πρωτοπόρων του είδους, των αμερικανικών και ευρωπαϊκών τηλεοπτικών δικτύων, περιοδικών και άλλων εντύπων. Αυτά συνίστανται στην επισήμανση από τη μια των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων, αλλά και στην παράλληλη συγκάλυψη των βαθύτερων αιτιών που τα δημιουργούν. Ταυτόχρονα υποβάλλουν στους τηλεθεατές την πεποίθηση, ότι δεν χρεάζεται να αλλάξει τίποτα το ουσιαστικό, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά. Αρκεί να βελτιωθεί η... νοοτροπία μας, να εκσυγχρονιστεί (και όχι να ανατραπεί) το καπιταλιστικό σύστημα και να βρεθούν ακέραιοι και τίμιοι πολιτικοί που θα... χτυπήσουν τη διαφθορά του κράτους! Εχοντας στα χέρια τους και το μαχαίρι και το πεπόνι επιχειρούν τη μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε δέκτη εκείνων των μυνημάτων - και μόνο - που θέλουν τα μεγάλα αφεντικά. Πρόκειται για την μετατροπή των εργαζομένων σε πειραματόζωα χειραγώγησης μέσα από τη διοχέτευση των τηλεοπτικών δεκτών, εκείνου του είδους ενημέρωσης, ψυχαγωγίας και επιμόρφωσης που αποτελούν συνώνυμα της αποσιώπησης και της παραπληροφόρησης, της χυδαιότητας και της έκπτωσης, της βλακείας και του εκμαυλισμού. Αντί να παρουσιάσουν στους τηλεθεατές αντικειμενικότητα και υψηλή ποιότητα, πράγμα που θα βοηθούσε και τον πολιτικά ή πολιτιστικά καθυστερημένο να "ανυψωθεί", κάνουν το ακριβώς αντίθετο γιατί αυτός ακριβώς ξέλει η άρχουσα τάξη και το μεγάλο κεφάλαιο. Συμβαδίζουν με τον καθυστερημένο, με στόχο να υποβιβάσουν στο επίπεδό του και εκείνους που έχουν το... ελλάτωμα να σκέφτονται και να κρίνουν. Θέλουν να αμβλύνουν κάθε αντίσταση, να ισοπεδώσουν τα πάντα, αυξάνοντας την ανοχή και την παθητικότητα. Στο όνομα της αντικειμενικότητας παρουσιάζουν τα προβλήματα με δήθεν αταξικό τρόπο εξυπηρετώντας όμως την δική τους τάξη, την τάξη που έχει στα χέρια της τα ΜΜΕ. Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι περίμεναν ότι η έκρηξη της τεχνολογίας (από μόνη της) θα απελευθέρωνε τον άνθρωπο και θα οδηγούσε στην άνευ όρων ελευθερία της ενημέρωσης. Οι άνθρωποι αυτοί διαψεύσθηκαν φυσικά οικτρά. Οι διεθνείς δημοσιογραφικοί οργανισμοί συμφωνούν ότι όσο προχωράει η τεχνολογική πρόοδος τόσο αυξάνεται η χειραγώγηση της ενημέρωσης. Για να αποδειχθεί, και στον τομέα αυτό, ότι ο ρόλος ενός "εργαλείου" εξαρτάται από τα "χέρια" που το κρατούν, από το σκοπό που εξυπηρετούν. Και ότι τα ΜΜΕ θα εξυπηρετούν την κοινωνία και τους εργαζόμενους μόνο όταν περάσουν στα χέρια μιας εργατικής εξουσίας και σε μια κοινωνία που θα είναι σοσιαλιστική. Στο καπιταλιστικό, εκμεταλλευτικό, απάνθρωπο σύστημα τα ΜΜΕ είναι αδύνατον να εξυπηρετούν τις ανάγκες του ανθρώπου και των εργαζομένων και γίνονται εργαλεία χειραγώγησης των μαζών και αποβλάκωσής τους... Στο χώρο των αστικών ΜΜΕ εργάζονται φυσικά και πολλοί δημοσιογράφοι που δεν μπορούμε να τους πούμε "αλήτες ρουφιάνους δημοσιογράφους" που ισχύει ίσως για τους περισσότερους από δαύτους. Αυτοί, λοιπόν, οι δημοσιογράφοι είναι βέβαιο ότι δεν συμφωνούν με τα όσα βλέπουν τα μάτια μας και ακούν τα αυτιά μας. Ισως και να προσπαθούν να αντισταθούν για να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους, να κάνουν κάτι το δημιουργικό, να δώσουν την πιο κοντά στην αλήθεια εικόνα της πραγματικότητας. Το συνολικό όμως αποτέλεσμα και η σαπίλα των αστικών ΜΜΕ δεν αλλάζει. Για να αλλάξει και να λειτουργήσουν τα ΜΜΕ σαν φορείς μιας σωστής ενημέρωσης και διαπαιδαγώγησης, μόρφωσης και πολιτιστικής ανάτασης των εργαζομένων και της κοινωνίας, χρειάζονται επαναστατικές αλλαγές που δεν μπορούν να γίνουν στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα... |
Τελευταία ενημέρωση 02 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
