|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Ιδεολογικά |
||
|
Αρχείο
|
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΗΓΕΜΟΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ; Διάλογος πάνω σε άρθρο του ακαδημαϊκού Ευτύχη Μπιτσάκη Δημοσιεύθηκε στη ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ το 1989 και στο βιβλίο ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ Εκδ. ΛΕΩΝ, σελ. 219-221 το 1993. ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης είναι ένας διανοούμενος που έχει στρατευθεί στην υπηρεσία της Εργατικής Τάξης και με τα βιβλία του, τις παρεμβάσεις του και την αγωνιστική του συμμετοχή απ΄ το δικό του ταμπούρι σε κάθε κείμενο ή ομιλία του διακρίνουμε την αγωνία του μαρξιστή να πείσει για την αναγκαιότητα της ρήξης με την αστική τάξη. Με το καινούργιο του βιβλίο ρήξη ή ενσωμάτωση κάνει μια βαθιά ανάλυση κυρίως για την κατάσταση της Κομμουνιστικής Αριστεράς από την εποχή της ίδρυσης του ΚΚΕ μέχρι και σήμερα. Παράλληλα με την αρθρογραφία του στο καινούργιο πολιτικό περιοδικό ΠΡΙΝ συμβάλλει με την γνώση και την πείρα του στο διάλογο για την κατάσταση και προτείνει τα παρακάτω: ¨Ο συνασπισμός των δυνάμεων της Αριστεράς και της Προόδου θα μπορούσε, προοπτικά να γίνει ηγεμονική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας, υπό την προϋπόθεση: 1) ότι θα προσδιορίσει με σαφήνεια το στρατηγικό του στόχο και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον σοσιαλισμό". Ας σταθούμε, λοιπόν, στην πρώτη προϋπόθεση. Ο Συνασπισμός με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ - ΕΑΡ και το πρόγραμμά του νομίζουμε ότι προσδιόρισε με σαφήνεια το στρατηγικό του στόχο ο οποίος όμως δεν είναι ο σοσιαλισμός. Στο πρόγραμμά του, ένα κείμενο με 15 περίπου χιλιάδες λέξεις δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στην πάλη των τάξεων! Πώς, λοιπόν, και με ποιους θα πάμε στο σοσιαλισμό; Πίσω από τις αναφορές για "κοινωνικούς μετασχηματισμούς" κρύβεται η πραγματική του επιδίωξη. Ο αστικός εκσυγχρονισμός που φυσικά δεν οδηγεί στον σοσιαλισμό, και η επιδίωξη για συνδιαχείριση με κάποιο αστικό κόμμα που την ονομάζουν "συνδιαψείριση νέου τύπου"! Ο Μίμης Ανδρουλάκης ήταν σαφέστατος σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό της Χαλκίδας όταν είπε: "η αριστερά πρέπει να δείξει ότι είναι ικανή για αποτελεσματική διακυβέρνηση και αποδοτική διαχείριση νέου τύπου". Η πρώτη προϋπόθεση λοιπόν, είναι ξένη για την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς. 1) "Οτι θα επεξεργαστεί συγκεκριμένα χωρίς υπεκφυγές τα θεωρητικά προβλήματα αυτής της προοπτικής", γράφει ο Ευτύχης Μπιτσάκης. Όμως για να επεξεργαστείς κάτι πρέπει να το δεχτείς προηγουμένως κι όπως είπαμε αυτό δεν το κάνει ο Συνασπισμός. 2) "Οτι θα πάψει να περιορίζεται σε συζητήσεις και αποφάσεις στις κορυφές και θα αγωνιστεί να δημιουργήσει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση και συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων με στόχο το σοσιαλισμό", γράφει ο Ευτύχης. Στην Διακήρυξη των τριάντα Πανεπιστημιακών που υπέγραψε και ο Ε. Μπιτσάκης αναφέρονται και τα παρακάτω: "η πολιτική αυτή - που προτείνουν - εντάσσεται σε μια λογική ριζικής αντίθεσης: στα δικομματικά αστικά σενάρια, στην καλλιέργεια φρούδων ελπίδων για τη διαμόρφωση αύριο ενός "καλού ΠΑΣΟΚ", στη συνέχιση της πολιτικής της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος με όλες τις μορφές...". Τι κάνει όμως ο Συνασπισμός; Έχει μαζέψει όσους αστούς πολιτικούς έχουν ξαφνικά ανακαλύψει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι διεφθαρμένο και χρειάζεται κάθαρση, και κάθε καρυδιάς καρύδι μέχρι και το ΚΟΔΗΣΟ προκειμένου να εξασφαλίσουν μερικούς ψήφους παραπάνω. Αντίθετα απόρριψε την πρόταση που έκαναν δυνάμεις αγωνιστών της κομμουνιστικής αριστεράς για ένα μέτωπο της αριστεράς με ταξικούς στόχους και αρνείται κάθε διάλογο και πρόταση για μια αριστερή πολιτική απέναντι στην κρίση του καπιταλιστικού συστήματος στη χώρα μας. 3) "ότι θα δείξει μέσα από την πρακτική του ότι η εργατική δημοκρατία είναι η ανώτερη μορφή δημοκρατίας η οποία θα πραγματωθεί και θα στηρίζεται στην ενεργό συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας", τελειώνει ο Ε. Μπιτσάκης. Να η απάντηση που πήρε σύντροφος την Τετάρτη 15/2/1989 στο Καλαμάκι σε συγκέντρωση του Συνασπισμού της Αριστεράς απ΄ τον ομιλητή Αιμ. Ζαχαρέα της ΕΑΡ, για την εργατική εξουσία. "Εργατική εξουσία. Ξέρετε σύντροφοι τι σημαίνει αυτό; Η εργατική τάξη, συμπεριλαμβανομένων και των υψηλόμισθων υπαλλήλων, αποτελεί το 8% του ελληνικού πληθυσμού. Το 8% θα κάνει δικτατορία στο υπόλοιπο 92% του πληθυσμού. Ε! Όχι σύντροφοι, αυτό είναι φασισμός!". Η Εργατική Δημοκρατία, λοιπόν, είναι γι΄ αυτούς... φασισμός. Πώς μπορεί σύντροφε Ευτύχη αυτοί οι άνθρωποι που όπως γνωρίζεις και γνωρίζουμε, μέσα στα κόμματα που ανήκουν έχουν καταργήσει την εσωκομματική δημοκρατία, και αγωνίζονται να σώσουν τους αστικούς θεσμούς κατηγορώντας την εργατική εξουσία για φασισμό να μπορέσουν, προοπτικά, να γίνουν ηγεμονική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας; Χωρίς την ιδεολογική κάθαρση της ίδιας της κομμουνιστικής αριστεράς, χωρίς τη διαφάνεια, την εσωκομματική δημοκρατία, το σεβασμό στην αντίθετη άποψη, χωρίς την υπεράσπιση στην πράξη αλλά και στις διακηρύξεις του μαρξισμού - λενινισμού ή ελληνική αριστερά είναι καταδικασμένη να εκφυλιστεί τελείως, να ενσωματωθεί στο αστικό σύστημα και να επιβραδύνει τρομακτικά το ρολόι της ιστορίας. Ρήξη, λοιπόν ή ενσωμάτωση; Η κοινοβουλευτική αριστερά έχει διαλέξει συνειδητά το δεύτερο. Χρέος δικό μας να προωθήσουμε το πρώτο. Κι αυτό θα κάνουμε τόσο εμείς, όσο κι εσύ σύντροφε Ευτύχη Μπιτσάκη. |
Τελευταία ενημέρωση 02 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
