|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Ιδεολογικά |
||
|
Αρχείο
|
ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΧΤΥΠΑ Η "ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ" (ενώ στις ΗΠΑ κάνουν θραύση επιστημονικοφανείς ρατσιστικές θεωρίες) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ Το άρθρο αυτό το έγραψα το Γενάρη του 1996. Δημοσιεύθηκε σε τρεις καθημερινές εφημερίδες. "Το χρέος μας είναι η εξόντωση πληθυσμών. Μας υπαγορεύει αυτό το χρέος η αποστολή της διαφύλαξης του γερμανικού έθνους. Αν θελήσει να με ρωτήσει κανείς τι εννοώ λέγοντας εξόντωση πληθυσμών, απαντώ: Εννοώ την εξαφάνιση ολόκληρων φυλετικών συνόλων. Αυτό το χρέος αναλαμβάνω να εκπληρώσω. Η φύση είναι αδυσώπητη. Έχουμε επομένως το δικαίωμα κι εμείς να είμαστε αδυσώπητοι... Ύστερα από τα μιξοκλάματα τόσων αιώνων περί υπεράσπισης των φτωχών και κατατρεγμένων, ήρθε επιτέλους και για μας η ώρα να υπερασπίσουμε τους ισχυρούς απέναντι στους κατώτερους...". Η τρομερή αυτή θεωρία του Αδ. Χίτλερ που παρουσιάζει τους λευκούς σαν την ανώτερη φυλή, που είναι οι μόνοι έξυπνοι κι ωραίοι σε αντίθεση με τους χαζούς κι ανίκανους μαύρους, εμπεριέχεται στο πιο βρώμικο ίσως μπεστ σέλερ (δυστυχώς) που κυκλοφορεί σήμερα στην Αμερική που έχει για τίτλο: "Η Καμπύλη της Καμπάνας". Το βιβλίο αυτό υπογράφεται από τους Τσαρλς Μάρεϊ και Ρίτσαρντ Χερνστάιν, δύο παλιόμουτρα που θεωρούνται "επιστήμονες" στην Αμερική. Το βιβλίο των Μάρεϊ και Χερνστάιν, παρότι γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως επιστημονικό εγχείρημα, είναι ωστόσο ένα βρώμικο πολιτικό βιβλίο. Στόχος ολοφάνερος των δύο συγγραφέων του είναι να συγκροτήσουν μια πολιτική ιδεολογία, μια θεωρητική βάση που θα δικαιώνει και θα δικαιολογεί την ακόμα μεγαλύτερη συντηρητική στροφή που θέλουν να επιβάλουν οι δυνάμεις της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στις ΗΠΑ. Όπως μας πληροφορούν δημοσιεύματα του τύπου "Η Καμπύλη της Καμπάνας" έχει πουλήσει μέχρι σήμερα πάνω από 800.000 αντίτυπα μέσα σε 9 περίπου μήνες. Ο εκδοτικός οίκος που το εξέδωσε έχει κάνει μια φοβερή διαφημιστική καμπάνια και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν πρώτο θέμα σε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ της χώρας. Από τις πιο σοβαρές εφημερίδες ως το τελευταίο τοπικό κανάλι! Διάφοροι πολιτικοί, όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον ή ο Πατ Μπιουκάναν ισχυρίζονται ότι το "επιστημονικό" βιβλίο εκδόθηκε για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα σαν το περίφημο "Συμβόλαιο για την Αμερική" και έτσι είναι. Να δούμε τώρα τι ακριβώς διαπραγματεύεται αυτό το βιβλίο: Μέσα από τις σελίδες του οι συγγραφείς επιχειρούν να κατοχυρώσουν, μέσω της "αντικειμενικής οδού της επιστημονικής έρευνας" (sic!), κάποιους παλιούς, βολικούς μύθους που είχε υπ όψιν του ο Αδ. Χίτλερ. Το ακριβές θέμα που "ερευνά" είναι η σχέση ανάμεσα στο δείκτη νοημοσύνης (τον περίφημο I.Q.) των ατόμων και τη φυλή, την κοινωνική επιτυχία και συμπεριφορά. Η κοινωνική επιτυχία, ισχυρίζονται οι δύο συγγραφείς, συνδέεται άρρηκτα με το I.Q., του ατόμου. Η κοινωνία, λένε, χωρίζεται σε δύο μεγάλες κοινωνικές τάξεις, όχι με βάση την κατοχή των μέσων παραγωγής, αλλά τη διανοητική ικανότητα. Έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με την "τάξη της γνώσης" (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες κλπ.) και τη χλέμπα, μια ολοένα διευρυνόμενη τάξη ηλιθίων που λόγω της... βλακείας τους πλήττονται από τη φτώχεια και την ανέχεια και, συχνά, καταλήγουν εγκληματίες! Βέβαια, και πως μπορούσε να γίνει αλλιώς, έξω από το "επιστημονικό" αυτό βιβλίο δεν μένουν και οι φυλές. Ο μέσος δείκτης νοημοσύνης των Αφροαμερικανών, για παράδειγμα, είναι χαμηλότερος κατά 15 μονάδες των λευκών! Το κατάπτυστο αυτό βιβλίο δικαιολογώντας την ακόμα πιο αντιδραστική στροφή των κυρίαρχων πολιτικών ομάδων στις ΗΠΑ, υποδεικνύει την ενίσχυση της καταστολής πάνω στην κοινωνία, την αύξηση του εγκλεισμού των μαύρων στις φυλακές, τον περιορισμό του κράτους πρόνοιας, την αναζωπύρωση του κινήματος κατά των αμβλώσεων, τον περιορισμό της λεγόμενης "θετικής δράσης" για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την ευρείας έκτασης επίθεση στα κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα. Δικαιώνει παράλληλα, όχι μόνο κάθε είδους κοινωνική ανισότητα στο όνομα της νοημοσύνης, αλλά και διαβεβαιώνει τους άμοιρους αναγνώστες του ότι καμιά δυνατότητα κοινωνικής μεταβολής δεν υπάρχει, αφού όλα έχουν οριστεί από τη φύση... Το κράτος προνοίας, υποστηρίζει ο Μάρεϊ, είναι ανάγκη να καταργηθεί, καθώς αποδείχτηκε πια πασιφανώς από τα πεπραγμένα των 20 ετών της ύπαρξής του στις ΗΠΑ, ότι δεν μπορεί να μειώσει τα δεινά των φτωχών και των μαύρων, ούτε την κοινωνική τους θέση, αφού αυτά οφείλονται στη χαμηλή τους νοημοσύνη. Κι επειδή η χαμηλή τους νοημοσύνη, η φτώχεια και η εγκληματικότητα συνδέονται στενά, η επιδότηση των φτωχών είναι "εν δυνάμει" επιδότηση... του εγκλήματος! Οι συγγραφείς του βιβλίου προχωράνε και σε συγκεκριμένες προτάσεις για τη χάραξη κυβερνητικής πολιτικής για τα σημερινά κοινωνικά προβλήματα των ΗΠΑ, με βάση τις νέες "επιστημονικές" ανακαλύψεις περί σύνδεσης της νοημοσύνης και της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Οι "επιστήμονές" μας επισημαίνουν, ότι οι φτωχοί βραδύνοες, κυρίως μαύροι, Πορτορικανοί, αλλά και λευκοί εργάτες έχουν υψηλότερο δείκτη γεννητικότητας από τον αντίστοιχο των ευφυών, εξαιτίας της κοινωνικής προστασίας που τους προσφέρει το κράτος πρόνοιας!!! Το φαινόμενο αυτό, λένε οι Μάρεϊ και Χερνστάιν, εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον της ανώτερης τάξης, αφού η χαμηλή διανοητική ικανότητα γεννά ροπή προς το έγκλημα. Όσο αυξάνονται τα μέλη της κατώτερης τάξης, τόσο αυξάνονται και οι εγκληματίες, με αποτέλεσμα να απειλείται η σταθερότητα της κοινωνίας! Τι προτείνουν, λοιπόν, τα δύο φασιστοειδή; Περιορισμό των φτωχών! Και πώς να περιοριστούν οι φτωχοί, χωρίς να εξαλειφθεί η φτώχεια; Και νάτος ο Χίτλερ και ο ναζισμός. Το βιβλίο προτείνει μια κοινωνική θεωρία για τη δικαίωση της ταξικής κοινωνίας και, μάλιστα, της δίωξης των αδυνάτων, την ανανέωση του περιεχομένου και την εκ νέου δικαίωση, όχι μόνο της ιδεολογίας, αλλά της νοοτροπίας του ρατσισμού. Οι συγγραφείς προτείνουν τη μαζική εξόντωση των χαζών - φτωχών - εγκληματιών, ώστε να ζήσουν άνετα οι έξυπνοι!!! Δεν κάνουν όμως τον κόπο να αναλογιστούν οι δυο συγγραφείς ότι οι εγκληματίες, ακόμη και οι ειδεχθείς, δεν προέρχονται μόνο από τους φτωχούς ή τους νέγρους ή άλλες "μη προνομιούχες" ομάδες. Γιατί, βέβαια, το έγκλημα σχετίζεται, μεν άμεσα με βαθιές κοινωνικές αιτίες, δεν ταυτίζεται, όμως, ευθύγραμμα με αυτές. Ταυτίζεται μόνο με τη συνολική λειτουργία της ταξικής κοινωνίας σαν τέτοιας, δηλαδή με γενικά φαινόμενα οικονομικού, κοινωνικού, αλλά και πολιτικού χαρακτήρα, που έχουν τη ρίζα τους στην κατάσταση της εκμετάλλευσης, αλλά αφορούν όλα τα μέλη της δεδομένης κοινωνίας και όχι μόνο τους "κάτω". Αυτό όμως οι "επιστήμονες" συγγραφείς προσπαθούν να το κρύψουν, γιατί, αν το δεχθούν, θα πρέπει να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η εξάλειψη του εγκλήματος προϋποθέτει την κατάργηση της ταξικής κοινωνίας. Αυτό είναι το βιβλίο που καθαγιάζει την κυριαρχία των κυρίαρχων, αναγορεύοντάς τους σε πιο νοήμονες από τους άλλους. Χάιλ... |
Τελευταία ενημέρωση 02 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
