|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Σχολιάζοντας την επικαιρότητα |
||
|
Αρχείο
|
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΩΝ ΑΚΤΟΠΛΟΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. Η απόφαση για πολιτική επιστράτευση αποτελεί μια ακόμα σφραγίδα επιβεβαίωσης του αυταρχικού κατήφορου, όπου κατρακυλά ασταμάτητα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η λύση δεν είναι μια κυβέρνηση της ΝΔ η οποία θα κάνει τα ίδια και χειρότερα. Η λύση είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ της κυβέρνησης από τα ΑΡΙΣΤΕΡΑ για να ανοίξει ο δρόμος για μια σοσιαλιστική επαναστατική διέξοδο από το αδιέξοδο της καπιταλιστικής εξουσίας. ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Αντιμέτωπη με το απεργιακό μέτωπο των ναυτεργατών και αφού δεν κατάφερε να το διαρρήξει, παρ΄ όλα τα μέσα που επιστράτευσε, η κυβέρνηση έπαιξε το τελευταίο της χαρτί και προχώρησε στην Πολιτική επιστράτευση των απεργών. Ένα μέτρο στρατιωτικού χαρακτήρα, πραγματική πρόκληση, όχι μόνο για τους ίδιους τους απεργούς, αλλά για κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο, για όλους. Η απεργία έπρεπε να "σπάσει". Όπως πρέπει να "σπάσει" κάθε αγώνας, κάθε κινητοποίηση. Με κάθε μέσο. Άλλοτε με την ενεργοποίηση του διαβόητου "κοινωνικού αυτοματισμού", άλλοτε με τον αυταρχισμό και την καταστολή, άλλοτε με τις πιέσεις, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, άλλοτε πάλι με δικαστικές αποφάσεις, που κηρύττουν τις κινητοποιήσεις παράνομες και καταχρηστικές. Και όταν τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν "πιάνει", τότε έρχεται η πολιτική επιστράτευση και μαζί της έρχονται τα αποκαλυπτήρια της δημοκρατίας τους. Δοξάστε τους! Οι ναυτεργάτες επιστρατεύθηκαν για "το γενικό καλό", ισχυρίζονται. Για το καλό μας, δύο μέρες πριν, η κυβερνητική πλειοψηφία επικύρωσε στη Βουλή το αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Για το καλό μας, παίρνεται κάθε αντεργατική αντιλαϊκή απόφαση. Κι όταν οι εργάτες επιμένουν να έχουν διαφορετική άποψη για το δικό τους καλό και να το διεκδικούν αγωνιστικά, τότε κακό του κεφαλιού τους. Κυριολεκτικά. Δεν είναι η πρώτη φορά , που οι ναυτεργάτες γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως η αντεργατική πολιτική πάει πακέτο με τον αυταρχισμό. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες της δράσης των ΟΥΚάδων στο λιμάνι του Πειραιά, όπως νωπές είναι οι πληγές στα κεφάλια και τα σώματα των απεργών και όσων είχαν σπεύσει προς συμπαράστασή τους στους καταπέλτες των πλοίων. Αυτή τη φορά, επιλέχτηκε, αντί των δυνάμεων καταστολής, η πολιτική επιστράτευση. Ο σκοπός, όμως, παραμένει ο ίδιος, το χτύπημα των αγώνων, η διασφάλιση των εφοπλιστικών συμφερόντων. Με αφορμή, λοιπόν, τις τελευταίες εξελίξεις ας δούμε ποιο αναλυτικά τι συμβαίνει στο χώρο των ναυτεργατών μας στην αντιπαράθεσή τους με τους εφοπλιστές, την κυβέρνηση και την ΕΕ. * * * Το "ναυτιλιακό θαύμα", όπως χαρακτηρίζεται η υπόθεση της συνεχούς αύξησης του στόλου των ελλήνων εφοπλιστών, το έχουν νιώσει στο "πετσί" τους πρώτοι από όλους οι έλληνες ναυτεργάτες. Η μερίδα δηλαδή της εργατικής τάξης που είδε, από το 1997 και για πρώτη φορά, τουλάχιστον από τα μεταπολεμικά χρόνια, μέλη της να στήνονται στην "ουρά" σε συσσίτια εκκλησιών για ένα πιάτο φαΐ και την ίδια ακριβώς περίοδο να συντελείται μια έκρηξη υπερκερδών στις τσέπες του πιο σκληρού πυρήνα του κεφαλαίου, των ελλήνων εφοπλιστών! Τα στοιχεία είναι αμείλικτα κι αν τολμά ας τα διαψεύσει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας του ΠΑΣΟΚ. Από το 1997 που πρωτοεμφανίστηκαν τα συσσίτια για τους άνεργους ναυτεργάτες μέχρι και το Μάρτη του 2000, οι έλληνες εφοπλιστές, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου ΚΟΜΙΤΙ, αύξησαν το στόλο τους κατά 380 πλοία! Δηλαδή από 3.204 πλοία του 1997 έφτασαν τα 3.584 πλοία το Μάρτη του 2000! Δεν υπάρχουν νεώτερα στοιχεία. Την ίδια περίοδο, σύμφωνα με στοιχεία του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ), οι έλληνες ναυτεργάτες έχασαν από τα πλοία 7.901 θέσεις εργασίας! To μέλλον των ελλήνων ναυτεργατών διαγράφεται ακόμα πιο δυσοίωνο. Ο αριθμός τους μειώθηκε από το 1985 μέχρι και το 1997, στο όνομα της δήθεν "ανταγωνιστικότητας¨του στόλου των ελλήνων εφοπλιστών. Αυτήν την "καραμέλα" αναμασάει χρόνια τώρα η κυβέρνηση, ετοιμάζοντας και νέα αντιναυτεργατικά μέτρα. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος του "εγκλήματος" που γίνεται σε βάρος των ελλήνων ναυτεργατών ένα στοιχείο αποτελεί ο αριθμός των ναυτολογήσεων. Σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, από το 1988 μέχρι και το 1999 ο αριθμός των ναυτολογήσεων μειώθηκε κατά 22.505! Πιο αναλυτικά το 1988 ναυτολογήθηκαν 34.222 έλληνες ναυτεργάτες, ενώ το 1999, 11.717! Ακόμα - σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία - από το 1988 μέχρι και το 1999, ναυτολογούνταν κάθε χρόνο, κατά μέσο όρο, 3.000 έλληνες ναυτεργάτες λιγότεροι, με εξαίρεση το διάστημα 1989 - 1990! Παρά το πετσόκομμα των ναυτεργατών από τα πλοία και την ταυτόχρονη αύξηση του πλούτου των ελλήνων εφοπλιστών, που πιστεύεται ότι ο πλούτος αυτός ξεπερνά την πιο τολμηρή φαντασία, σήμερα η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη εξακολουθεί να μιλά για την αύξηση της "ανταγωνιστικότητας", μη ξεχνώντας να προσθέσει και το κερασάκι περί "ισχυρής ναυτιλίας" και "ισχυρής Ελλάδας". Τα υπερκέρδη των ελλήνων εφοπλιστών αποκαλύπτουν τα δικά τους στοιχεία που μιλούν ότι το Μάρτη του 2001 η χωρητικότητα, δηλαδή η δυνατότητα του μεταφορικού έργου των πλοίων, έφτασε σε σημείο ρεκόρ! Το 2000 με τα 3.584 πλοία που αριθμούσε ο στόλος των ελλήνων εφοπλιστών έίχε συνολική χωρητικότητα 151 εκατομμυρίων τόνων και βέβαια κατείχε - όπως και σήμερα - την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη! Επιπλέον, από έρευνα του γενικού διευθυντή του ναυτιλιακού τμήματος της ABN AMRO Bank, Δημήτρη Αναγνωστόπουλου, στοιχεία της οποίας δημοσιεύθηκαν στο έντυπο "ανάπτυξη" της εφημερίδας "ΒΗΜΑ", προκύπτει ότι η "καθαρή θέση", όπως αναφέρεται, "του ελληνικού εφοπλισμού ανέρχεται το 2000, σε 25 τρις. δραχμές"! Δηλαδή δύο κρατικούς προϋπολογισμούς της Ελλάδας!!! Από το κεφάλαιο αυτό, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία "τα 19 τρις. δραχμές είναι μετρητά, τα 12 τρις., είναι η αξία των πλοίων ως πάγια στοιχεία και μόνο 5 τρις., δραχμές είναι ο δανεισμός! ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ Με βάση τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει να σταθούμε λίγο στις μεγάλες αλλαγές που συντελούνται εδώ και λίγα χρόνια όχι μόνο στις θαλάσσιες μεταφορές αλλά και στις αερομεταφορές, στις οδικές και τις σιδηροδρομικές, στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η αφετηρία τους βέβαια δεν είναι άλλη από την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου και του συστήματος, σε βάρος των εργασιακών, ασφαλιστικών - είδαμε τι γίνεται με την κοινωνική ασφάλιση, τις τελευταίες ημέρες - και άλλων θεμελιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Βλέπουμε να πραγματοποιούνται μεγάλης έκτασης εξαγορές και συγχωνεύσεις εταιριών. Διαμορφώνονται στρατηγικές μονοπωλιακές συμμαχίες, στη βάση της υψηλού επιπέδου συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Προωθείται η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης οικονομικής στρατηγικής (βλέπε Ναυπηγεία Σκαραμαγκά). Εντείνεται η φιλελευθεροποίηση που οδηγεί στην πλήρη απελευθέρωση του κλάδου... Ο ταξικός χαρακτήρας που η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη υπηρετεί διαπιστώνεται χαρακτηριστικά, και μέσα από το παράδειγμα της ναυτιλιακής βιομηχανίας. * Η ελληνόκτητη ναυτιλία αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Στα μέσα του 1999 έφτασε στα 3.424 πλοία, ξεπερνώντας σε χωρητικότητα τα 139 εκατομμύρια τόνους. * Από το 1988 έως το 1999 αυξήθηκε κατά 937 πλοία. Είναι ο μεγαλύτερος στόλος στον κόσμο. * Το 1997 οι έλληνες εφοπλιστές πραγματοποίησαν το 38% των αγορών σε μεταχειρισμένα πλοία. * Το 1993 οι νέες παραγγελίες αντιπροσώπευαν το 3% του παγκόσμιου υπό ναυπήγηση (Τονάζ) και το 1997 το ποσοστό έφτασε στο 11,5%. * Οι έλληνες εφοπλιστές κρατούν στα χέρια τους 13 τρισεκατομμύρια δραχμές σε μετρητά, σύμφωνα με στοιχεία του ABM "ABROBANK". Oι έλληνες εφοπλιστές, κατά κανόνα, πουλούν παρήλικα πλοία σε όπως λέγεται αλλοδαπά συμφέροντα. Εχουν ανοίξει ακόμη μία κερδοφόρα επιχείρηση. Την περίοδο Γενάρη - Μάη 1999 (που έχουμε στοιχεία) γράφτηκαν στο Ελληνικό Νηολόγιο 23 πλοία ηλικίας κατά μέσο όρο 8 χρόνων και διαγράφηκαν 42 πλοία ηλικίας 22,5 χρόνων. Τα 39 πουλήθηκαν σε... "αλλοδαπά συμφέροντα" και μόνο τα 3 άλλαξαν σημαία. Στις συνθήκες αυτές, το Ελληνικό Νηολόγιο είναι στην κορυφή του στόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με το 44% της χωρητικότητας και τέταρτο στη διεθνή κατάταξη. Από τη μία, λοιπόν, έχουμε τα πρωτοφανή κέρδη των εφοπλιστών και την ενίσχυση της θέσης τους. Τι γίνεται, όμως, με τους ναυτεργάτες; * Εχουμε συρρίκνωση των θέσεων εργασίας. Από 52.500 το 1980 οι θέσεις έγιναν μόλις 22.500 το 1996 και σήμερα έχουν μειωθεί δραματικά! Μετά τα αντιναυτεργατικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 1997, παρατηρείται ακόμα μεγαλύτερη μείωση. Η ανεργία αυτή τη στιγμή κάνει θραύση και επανήλθαν τα συσσίτια των ανέργων ναυτικών! * Το οργανικό έλλειμμα του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου για το 1999 ήταν 144 δισεκατομμύρια και την ίδια ώρα η εισφοροδιαφυγή των εφοπλιστών ανέρχεται στα 12 δισεκατομμύρια δραχμές, με στοιχεία του ΄99. * Οι μισθοί έχουν καθηλωθεί και οι συνταξιούχοι ζουν με συντάξεις πείνας. * Η ταύτιση της "ανταγωνιστικότητας" με τη μείωση του "κόστους εργασίας", που καταγράφεται στα παραπάνω, βάζει τη σφραγίδα της και στα παρήλικα πλοία. Ο μέσος όρος ηλικίας στην ελληνική σημαία ξεπερνά τα 24 χρόνια, έναντι 17 χρόνων του παγκόσμιου στόλου. Ο πρόεδρος της ΝΔ παλιότερα μιλώντας στο 2ο Ναυτιλιακό Συνέδριο, κάλεσε την κυβέρνηση να ξεπεράσει το φόβο του "πολιτικού κόστους". Να ικανοποιήσει τις εφοπλιστικές αξιώσεις και να προσαρμόσει την πολιτική της στη νέα ναυτιλιακή στρατηγική της Ευρωπαϊκήες Ενωσης. Αυτό όμως κάνει η κυβέρνηση. Και γι΄ αυτό ο τότε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας προέτρεψε τους εφοπλιστές "να κάνουν ότι έκαναν οι Ολλανδοί", που μπορούν να χρησιμοποιούν "μαύρη" ανασφάλιστη εργασία, χωρίς περιορισμούς. Στη συνέχεια η κυβέρνηση πήρε την άκρος επικίνδυνη απόφαση για 11ωρη απασχόληση, που έθετε σε άμεσο κίνδυνο την υγεία των ναυτεργατών και την ασφάλεια των επιβατών στα ταχύπλοα ακτοπλοϊκά πλοία. Η ναυτιλιακή στρατηγική της ΕΕ στηρίζεται, ως γνωστόν, σε ένα πλαίσιο μέτρων που εξασφαλίζουν στους εφοπλιστές μεγαλύτερη ασυδοσία και προϋποθέσεις για ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των ναυτεργατών. Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται από καιρό και το αποτέλεσμα είναι να μειωθούν οι θέσεις εργασίας των Κοινοτικών ναυτεργατών από 206.000 το 1985 στις 129.000 το 1995 και όλο συρρικνώνονται. Ο ισχυρισμός ότι τα προνόμια στους εφοπλιστές οδηγούν στην αύξηση των πλοίων του Ελληνικού Νηολογίου και των θέσεων απασχόλησης έχει χρεοκοπήσει. Μετά από κάθε πακέτο αντιναυτεργατικών μέτρων, μειώνονται οι θέσεις εργασίας και αυξάνεται η ανεργία. Ότι και να λέει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας η κυβέρνηση είναι εντολοδόχος των εφοπλιστών της ακτοπλοΐας και στρώνει το έδαφος για την εφαρμογή σκληρότερης αντεργατικής πολιτικής, με πυρήνα "τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας", δηλαδή την αύξηση των κερδών και την επέκταση των προνομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Έτσι δεν διστάζει να προχωρήσει και στη φασιστική μέθοδο της πολιτικής επιστράτευσης όταν οι εργαζόμενοι ναυτεργάτες περνάνε σε δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις. 24 Ιουνίου 2002
|
Τελευταία ενημέρωση 02 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
