«ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ»: Για άλλη μια φορά κάποιοι άνθρωποι βλέπουν το όνομά τους σε ευφάνταστα σενάρια

Αθωώθηκαν, αλλά το στίγμα έμεινε

Δεν είχε μόνο η Σκότλαντ Γιάρντ τα ατοπήματά της σε βάρος της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ζωής «τρομοκρατών» που όμως μετά από πολύχρονες ταλαιπωρίες αποδείχτηκαν αθώοι. Εχουν και οι ελληνικές αρχές το μερίδιό τους σε σφάλματα που οδήγησαν αθώους στις φυλακές. Λάθη που χαρακτηρίστηκαν σκευωρίες και φιάσκα. Αλλά το στίγμα μένει: άνθρωποι που με αφορμή το τρομοκλίμα των ημερών είδαν για ακόμη μια φορά το όνομά τους να περιπλέκεται στα ευφάνταστα σενάρια των ειδικών τρομολάγνων. Σε αυτό ακριβώς το κλίμα, τη μετατροπή δημοσιογράφων σε διωκτικά όργανα και διασπορείς τόνων λάσπης εστιάζουν οι συνομιλητές μας, γνωστοί και ως «συνήθεις ύποπτοι», δίνοντας τις διαστάσεις που αυτή η μέθοδος εξυπηρετεί.

Νίκος Γιαννόπουλος (μέλος του Δικτύου Κοινωνικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων)
Μάκης Σέρβος (μέλος της Συσπείρωσης ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία)

«Η δαιμονολογία απειλεί ευρύτερους χώρους»

Στάθηκαν αλληλέγγυοι στους πολιτικούς κρατουμένους, κάθε φορά που οι διωκτικές αρχές διατείνονταν ότι σημείωναν μια ακόμη αντιτρομοκρατική επιτυχία. Οι αμφιβολίες τους συχνά δικαιώθηκαν.

Δεν έλειψαν μάλιστα και περιπτώσεις, όπως και σε αυτήν την υπόθεση, που τα σενάρια τούς ήθελαν ανάμεσα στους «ύποπτους». Μιλήσαμε με το Νίκο Γιαννόπουλο, μέλος του Δικτύου Κοινωνικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και τον Μάκη Σέρβο, μέλος της Συσπείρωσης ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία για το υπό εξέλιξη «καλοκαίρι» της τρομοκρατίας αλλά και τις προεκτάσεις του που φαίνεται να είναι περισσότερο διαχρονικές παρα... εποχιακές.

-Βρίσκετε αναλογίες στο σημερινό αντιτρομοκρατικό έργο με αλλα παλιότερα;

«Υπήρξαν και στο παρελθόν περιπτώσεις όπου συλλήψεις ανθρώπων του εξωκοινοβουλευτικού ή αντιεξουσιαστικού χώρου είχαν χαρακτηρισθεί αντιτρομοκρατικές επιτυχίες υψηλού επιπέδου και είχε διαμορφωθεί και το ανάλογο κλίμα τρομολαγνείας, θριαμβολογίας, κυνηγιού μαγισσών.

Για πρώτη φορα όμως εφαρμόζεται σε τέτοια ευρεία κλίμακα και προετοιμάζεται πολλούς μήνες η οργάνωση της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, ώστε να έχουν διαμορφωθεί και στο κοινωνικό επίπεδο και στα ΜΜΕ και στους ίδιους τους κρατικούς μηχανισμούς εκείνες οι συνθήκες που επιτρέπουν: πρώτον να παραβιάζονται πολύ περισσότερα δικαιώματα με πολύ μεγαλύτερη συναίνεση, δεύτερον να φαίνεται ότι όλη η κοινωνία είναι συνταγμένη στο εθνοσωτήριο έργο της πάταξης της τρομοκρατίας και τρίτον να μπαίνει μια ολόκληρη συζήτηση δαιμονολογίας και χαφιεδολογίας που πιστεύουμε ότι ξεπερνά κατά πολύ αυτή καθαυτή την υπόθεση της 17Ν και απειλεί δικαιώματα, συνειδήσεις και κεκτημένα ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών χώρων».

-Τι σκοπεύετε να κάνετε;

«Υπάρχουν αυτά που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα και προαναφέραμε: η τρομολαγνεία-χαφιεδολογία, η νομιμοποίηση του αντιτρομοκρατικού νόμου που φέρεται ότι βοήθησε στη σύλληψη του Ξηρού αλλά στην ουσία βοηθάει στη δημιουργία κλίματος, η παραβίαση συγκεκριμένων δικαιωμάτων με διατάξεις που αφορούν την αστυνομική- δικαστική αντιμετώπιση κάποιου που θα συλληφθεί για τρομοκρατία. Διαπιστώνουμε μη τήρηση και αυτού του αντιτρομοκρατικού: ένας άνθρωπος κρατείται απομονωμένος και φρουρούμενος 20 μέρες χωρίς ένταλμα σύλληψης, κάτι που δεν προβλέπει ο αντιτρομοκρατικός, χωρίς να ξεκαθαρίζεται το καθεστώς ομηρίας του κάτι που καταπατά μια σειρά δικονομικών εγγυήσεων, ενώ υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες για τις συνθήκες διεξαγωγής της ανάκρισης, τη νηφαλιότητα και την ψυχική του υγεία. Ερευνες, προσαγωγές, ανακρίσεις, κρατήσεις που δεν ανακοινώνονται πράγμα που δεν συνέβαινε ποτέ στη Μεταπολίτευση. Ηδη έχουμε ξεκινήσει σειρά πρωτοβουλιών και συζητήσεων με δικηγόρους, οργανώσεις της αριστεράς, ανθρώπους που είχαν κατηγορηθεί παλιότερα και τους επαναφέρουν για να ποινικοποιηθούν και πάλι τα πάντα.

Τα πράγματα οφείλουν να ξεκαθαρίσουν για να δούμε τη συγκεκριμένη μας στάση, αλλά σίγουρα χρειάζεται απάντηση από την ευρύτερη Αριστερά σε αυτήν την κατάσταση που αφορά το σύνολο της κοινωνίας και τις δυνάμεις που αντιπαλεύουν με οποιονδήποτε τρόπο το σημερινό σύστημα».

-Τι νομίζετε ότι εξυπηρετεί όλη αυτή η έντονη φημολογία;

«Οι συστηματικές διαρροές από την Ασφάλεια δεν σκορπίζουν γενικά σύγχυση αλλά εξυπηρετούν και συγκεκριμένους στόχους. Ενας είναι να δημιουργούν ανασφάλεια σε ευρύτερο κόσμο που δεν έχει σχέση με τις δραστηριότητες της 17Ν. Παράλληλα, μέσω κυρίως της τηλεόρασης, αλλά όχι μόνον έχει εξαπολυθεί μια ευρύτατη επιχείρηση απαξίωσης με αφορμή αυτήν την υπόθεση πολύ περισσότερων και σημαντικότερων πραγμάτων: αγώνες από την αντιδικτατορική αντίσταση μέχρι τα επαναστατικά κινήματα όλου του κόσμου εμφανίζονται σαν να πρόκειται περί συμμοριών και κοινών εγκληματιών. Θεωρούμε ότι το να εμφανίζεται η 17Ν σαν μια οργάνωση κοινών δολοφόνων και εγκληματιών είναι μια απαράδεκτη άθλια συκοφαντική επιχείρηση που έχει σκοπό να διαφθείρει ευρύτερα συνειδήσεις, να αλλάξει ιδεολογικές συντεταγμένες, να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι όσοι εν πάση περιπτώσει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Κολομβία και στην Παλαιστίνη μπορεί να κάνουν κάτι διαφορετικό είναι στην καλύτερη περίπτωση απαξιώσιμοι».

-Πώς δικαιολογείτε την αλληλεγγύη σας σε πολιτικούς κρατούμενους και μάλιστα ενεχόμενους σε ένοπλες οργανώσεις;

«Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν επιλέξαμε το δρόμο της πολιτικής αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους και ιδιαίτερα σ'αυτούς που διώκονταν ως συμμετέχοντες σε ένοπλες οργανώσεις, το κάναμε επειδή πιστεύαμε αφενός ότι αυτοί οι άνθρωποι διώκονταν άδικα και αφετέρου ότι μέσω της δικής τους δίωξης επιχειρούν την ποινικοποίηση, τη συκοφάντηση, την ομηρία ευρύτερων πολιτικών χώρων και αντιστάσεων. Αυτό γίνεται και σήμερα. Και αν η Αριστερά δεν ξεφύγει από τη λογική ότι η πάταξη της τρομοκρατίας είναι εθνοσωτήριον έργον και αυτό που έχει σημασία είναι να γίνεται με διαφάνεια και νηφαλιότητα, και δεν δούμε ότι ενόψει της Ολυμπιάδας, μετά τις πιέσεις από τους αμερικανούς, το κλίμα της 11 Σεπτεμβρίου με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας επιχειρείται η συρρίκνωση της νομιμότητας όλων των μορφών του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα θα βγούμε όλοι ζημιωμένοι: όλοι όσοι θέλουμε να αντισταθούμε, όλοι όσοι αντιπολιτευόμαστε το σύστημα».

-Τι απαντάτε σε όσους ισχυρίζονται ότι οι συμπαραστάτες κατηγορουμένων για συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις αποτελούν κατά κάποιο τρόπο τμήμα της δραστηριότητάς τους;

Οι ισχυρισμοί αυτοί εντάσσονται στο σχέδιο ενεργοποίησης ενός συστήματος εν δυνάμει πρακτόρων: συκοφαντώντας και χλευάζοντας τις οργανώσεις και ταυτίζοντας όσους συμπαραστέκονται σε κινήματα και πολιτικούς κρατουμένους με τις ένοπλες οργανώσεις, καλλιεργούν ένα κλίμα χαφιεδολογίας στην προσπάθεια να πιστέψει ο κόσμος ότι έχει ταύτιση συμφερόντων με το κράτος και ιδιαίτερα με την Αστυνομία. Βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη για να την πείσουν ότι κάθε αντίσταση ενάντια στο σύστημα, όποια μορφή κι αν έχει, είναι το απόλυτο κακό, στη συνέχεια εμπλέκουν την Αριστερά όχι στο ποινικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο φημολογίας εν δυνάμει με τις ένοπλες οργανώσεις για να την αχρηστεύσουν πολιτικά. Ετσι μη έχοντας συγκεκριμένα πράγματα προσδιορίζουν έναν αόρατο εχθρό για να συσπειρώσουν τον κόσμο γύρω από το κράτος και τους μηχανισμούς ασφάλειας μέσω του χαφιεδισμού. Ανεξάρτητα από το τι νομίζει κανείς για τη 17Ν είναι υποχώρηση για την κοινωνία, τις κατακτήσεις, την αλληλεγγύη, τη στάση απέναντι στο κράτος το να θεωρείται άξια η καταγγελία και ο χαφιεδισμός. Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά των Αρχών».

- Μία από τις μομφές σε βάρος της 17Ν είναι ακριβώς ότι στο όνομα της πάταξής της επιτράπηκε η διείσδυση ξένων μυστικών υπηρεσιών αλλά και η ψήφιση του αντιτρομοκρατικού. Τι λέτε;

«Είναι ψέμα να λέγεται ότι η 17Ν έδωσε την αφορμή, αφού η αμερικανική οδηγία για ενιαία αντιτρομοκρατική νομοθεσία αφορά όλες τις χώρες είτε έχουν είτε δεν έχουν προβλήματα ένοπλων οργανώσεων.

Αλλωστε και 17Ν να μην υπήρχε, υπάρχει ο Μπιν Λάντεν, αν δεν υπήρχε αυτός υπάρχουν οι καμικάζι Παλαιστίνιοι κ.ο.κ

Εχουμε λόγους να διαφωνούμε ριζικά με τη 17Ν και ως προς τις απόψεις της και ως προς τον τρόπο της δράσης της ειδικά σε ό,τι αφορά την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Το θέμα είναι να διαλέξουμε ποιο είναι το αγαθό που προηγείται. Για μας προηγείται η ελευθερία και έπεται η τάξη ειδικά όταν αυτή η τάξη είναι η κρατική νομιμότητα. Δεν βάζουμε στην ίδια ζυγαριά το δικαίωμα στην ελευθερία με το δικαίωμα στην ευταξία ειδικά όταν αυτή η ευταξία αφορά αποκλειστικά την καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των από κάτω. Διότι δεν έχουμε ευταξία ούτε στην κίνηση των κεφαλαίων και εμπορευμάτων, ούτε στη ρύπανση του περιβάλλοντος. Εκεί υπάρχει απόλυτη αναρχία. Οταν όμως μιλάμε για αγώνες και δικαιώματα τότε γυρίζουμε στην απόλυτη ευταξία».

-Πόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα αξιολογείται πως είναι αυτή καθεαυτή η δράση της 17Ν;

«Οποιος θεωρεί ότι απειλείται η ασφαλεια ή τα δικαιώματα του πληθυσμού ή ότι νιώθει φόβο ψεύδεται ασυστόλως. Η 17Ν μπορεί να αποτέλεσε ή και να αποτελεί ακόμη, δεν το γνωρίζουμε, κάποιο κίνδυνο για την πολιτική αξιοπιστία του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών, κάποιο πολύ μικρότερο κίνδυνο για την ασφάλεια κάποιων στελεχών του κράτους ή του κεφαλαίου, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν αποτέλεσε κοινωνικό πρόβλημα».

Βαγγελιώ Βογιατζή (σύντροφος του Μιχάλη Πρέκα)

«Μας εθίζουν να αποδεχόμαστε τα πάντα»

Βαγγελιώ Βογιατζή (σύντροφος του Μιχάλη Πρέκα, συνελήφθη αμέσως μετά τη δολοφονία του από αστυνομικούς στην Καλογρέζα μαζί με το εφτά μηνών τότε παιδί τους. Κρατήθηκε προφυλακισμένη για ενάμιση χρόνο, αντιμετώπισε σωρεία κατηγοριών σχετικών με τρομοκρατία και αθωώθηκε από όλες πανηγυρικά):

«Εδώ και περίπου 20 ημέρες η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτοφανή υστερία, όπου η εξάρθρωση της 17Ν έχει υπερκαλύψει οποιοδήποτε άλλο σοβαρό ζήτημα μας απασχολεί. Ολες τις προηγούμενες ημέρες παρακολουθήσαμε -και σίγουρα θα παρακολουθούμε και στο μέλλον- ΜΜΕ να αποδεικνύουν την πλήρη υποτέλειά τους στους διωκτικούς μηχανισμούς, παρακολουθούμε φασιστοειδή, που μέχρι χθες δεν είχαν θέση πουθενά, να καταλαμβάνουν τα τηλεοπτικά παράθυρα και "παραθυρωμένους" να τσακώνονται για το ποιος είναι καλύτερο φερέφωνο από τον άλλο.

»Ασχέτως όμως από την ενοχή ή μη των εμπλεκομένων, ο ρόλος του δημοσιογράφου δεν μπορεί να ταυτίζεται μ' αυτόν των διωκτικών αρχών. Εχει αποδειχθεί επανειλημμένως ότι οι πληροφορίες που τεχνηέντως διοχετεύονται δεν ανταποκρίνονται πάντα στην αλήθεια. Αναρωτιέμαι συχνά πόσοι από τους δημοσιογράφους που, ακόμα και 15 χρόνια μετά τη δολοφονία του, αποκαλούν τον Μιχάλη Πρέκα τρομοκράτη, έχουν ελέγξει τα δεδομένα που στοιχειοθετούν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό. Γιατί αποδεικτικά στοιχεία δεν υπάρχουν, εικασίες υπάρχουν και αστυνομικά σενάρια, που δεν επιβεβαιώθηκαν σε καμία δίκη. »Το σοβαρότερο όμως που, κατά την άποψή μου, επιχειρείται αυτή την περίοδο είναι ο εθισμός των πολιτών στην αντίληψη ότι όλα επιτρέπονται στο όνομα του "αντιτρομοκρατικού" αγώνα.

»Είναι θεμιτό μια γυναίκα να απάγεται από το δρόμο μαζί με το μικρό, φοβισμένο παιδί της και να προσάγεται στην Ασφάλεια, όπου το αγοράκι παραμένει για ώρες, ανακρινόμενο παράλληλα. Είναι θεμιτό να διαπομπεύονται οι άνθρωποι του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος του Σάββα Ξηρού, να βαφτίζονται καταδότες, να δημοσιοποιούνται στοιχεία της προσωπικής, ακόμα και της ερωτικής τους ζωής, ως πειστήρια για την "ενοχή" τους. Οι τηλεθεατές δεν πρέπει να νιώθουν συμπόνια και αλληλεγγύη όταν οι γέροντες γονείς, ανυπεράσπιστα θηράματα, πολιορκούνται ξαφνικά από κάμερες και μικρόφωνα κι αμήχανοι και τρομαγμένοι προσπαθούν να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους. »Καλλιεργείται ο χαφιεδισμός, η ανασφάλεια και η καχυποψία για το διπλανό σου, ακόμα και για το φίλο σου, τον αντιστασιακό που ποιος ξέρει τι είναι, αφού και οι "τρομοκράτες" καθημερινοί άνθρωποι χαμηλών τόνων είναι. Εχω βιώσει πολύχρονες δικαστικές διώξεις για να αθωωθώ τελικά, αλλά -το κυριότερο- έχω βιώσει την αγωνία του γονιού για το αν θα μπορέσει να βοηθήσει το τραυματισμένο ψυχικά παιδί του να συνέλθει από το σοκ. Μια κοινωνία που δεν μπορεί να προστατεύσει ένα αθώο 12χρονο παιδί, που ξαφνικά πρέπει να ανασκευάσει ακόμα και το οικογενειακό του περιβάλλον με βάση αυτά που μαθαίνει από την τηλεόραση, είναι μια κοινωνία που νοσεί. Και μπορεί να εξαρθρωθεί ή όχι οποιαδήποτε οργάνωση, αλλά θα μείνουν πληγές στην κοινωνία, απ' αυτές που, αν δεν υπάρξει αντίδραση, δύσκολα επουλώνονται».

Γιάννης Σερίφης (κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Κασσίμη)

«Ας μας πουν ποιος τους δίνει τα εμετικά σενάρια»

Γιάννης Σερίφης (το 1977 συνελήφθη κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Κασσίμη στη συμπλοκή του θύματος με αστυνομικούς στο Ρέντη, έμεινε 15 μήνες προφυλακισμένος για να αθωωθεί ομόφωνα. Ο αρχαιότερος των «συνήθως υπόπτων»...):

«Για τρίτη δεκαετία συνεχίζεται το βρώμικο παιχνίδι κατασυκοφάντησής μου, από σκοτεινούς μηχανισμούς, που διοχετεύουν ύπουλα σενάρια ανάμειξης του ονόματός μου σε υποθέσεις τρομοκρατίας.

»Δεν πρόκειται να κουραστώ να φωνάζω ότι εγώ μιλάω πολιτικά και ζω με αποδείξεις κι όχι "...κατά πληροφορίες". Δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν να προσβάλει το όνομα των παιδιών μου και τη συνείδηση των κοινωνικών μου αγώνων. Η σκευωρία που θέλησαν να κατασκευάσουν την δεκαετία του ,70, σε βάρος μου, κατέρρευσε και γελοιοποίησε τους εμπνευστές της. Εκείνοι που στη δεκαετία του ,80 νόμισαν ότι πάλι μπορούσαν να παίζουν με νοσηρές αναφορές του ονόματός μου στην υπόθεση Ραυτόπουλου, αναγκάστηκαν να παρακαλούν για τη συγγνώμη μου στο δικαστήριο. Σήμερα πρόθυμοι διεκπεραιωτές των ίδιων σκοτεινών κύκλων, κατασκευάζουν δημοσιεύματα, με τα οποία θέλουν την κοινωνική και τη φυσική μου εξόντωση. Η πολιτική μου αξιοπρέπεια και η ακεραιότητα της ζωής μου είναι η μοναδική μου περιουσία. Με τα παιδιά μου και την οικογένεια μου φτιάξαμε τη ζωή μας με αρχές, αξίες, αλληλοσεβασμό κι αγάπη για τον άνθρωπο. Κανείς δεν θα μας βρωμίσει με γελοία σενάρια και χοντροκομμένα παιχνίδια.

»Θα υπερασπιστώ το όνομά μου, την οικογένειά μου και τις αξίες της ζωής μου, καταφεύγοντας στη Δικαιοσύνη. Εάν έχουν φιλότιμο όσοι έγραψαν και διαδίδουν σε βάρος μου τα τελευταία παραμύθια, θα αναγκαστούν να πουν ποιος είναι αυτός που τους έδωσε τέτοια εμετικά σενάρια».

Μάκης Μπουκουβάλας

«Θέλουν αποσάθρωση της κοινωνίας»

Μάκης Μπουκουβάλας (ο μεταφορέας της καζαμπλανκικής έκφρασης του κινηματογραφικού αστυνόμου στα ελληνικά δεδομένα μετά τη νιοστή σύλληψή του το 1990. Συνολικά έχει εκτίσει δυόμισι χρόνια προφυλακίσεων προτού αθωωθεί πανηγυρικά για γιάφκες και άλλες τρομοκρατικές δραστηριότητες):

«Υπουργίσκοι από το πουθενά, επιτετραμμένοι των ΗΠΑ για θέματα δημοσίας τάξης και ασφάλειας, πραιτωριανοί της Αυτοκρατορίας των ηλιθίων, χρηματοδοτούμενα υποκείμενα έχουν εξαπολυθεί σ' έναν πρωτοφανή διωγμό, σ' ένα μοναδικό πογκρόμ ανθρώπων και αξιών. Ανιστόρητοι, απαίδευτοι, ανίδεοι, συμπλεγματικοί, όμοια με τ' αφεντικά τους μισούν την ανθρωπότητα, την ιδιαιτερότητα των λαών, το φως των πολιτισμών, την ιστορία των εθνών. »Στα σκοτεινά λαγούμια της Αμερικανικής Πρεσβείας απεργάζονται νυχθημερόν την αποσάθρωση της κοινωνίας, το κυνήγι της αλληλεγγύης, την ποινικοποίηση της σκέψης. Διασύρουν πρόσωπα, προσβάλλουν σχέσεις, εισβάλλουν στη ζωή μας. Επιδιώκουν την ανοχή μας, τη σιωπή μας, την αποκτήνωσή μας, την ομοιοποίησή μας στην πρέσα της παγκοσμιοποίησης. Πλανώνται πλάνην οικτράν. Ηχώρα τούτη μέσα από ιστορική συνέχεια χιλιετιών υπήρξε πάντα δεξαμενή ελεύθερης σκέψης και πολιτισμού. Ας αφήσουμε τη ραστώνη του καλοκαιριού κι ας τους διαμηνύσουμε πως το μέλλον τους θα είναι πιο σκοτεινό απ' τα σχεδιά τους. Τα κόμματα της αριστεράς, οι οργανώσεις, το κοινωνικό κίνημα, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι εργαζόμενοι, όλοι μας, ας κινητοποιηθούμε, ας αφήσουμε τα πρακτορίστικα σενάρια στους αργόσχολους των τηλεοπτικών παραθύρων κι ας τους αντιτάξουμε: «ΩΣ ΕΔΩ!».

Αβραάμ Λεσπέρογλου

«Οργιο αστυνομοκρατικής προπαγάνδας»

Αβραάμ Λεσπέρογλου (Το «λαβράκι» των διωκτικών αρχών, ο επί 17 χρόνια (1982-1999) φυγόδικος. Μετά από 2,5 χρόνια προφυλάκισης, αθωώθηκε πανηγυρικά από τακτικούς και λαϊκούς δικαστές για όλες τις κατηγορίες περί τρομοκρατικών δραστηριοτήτων αντίστοιχες του Μπαλάφα.

Εκκρεμεί η επανάληψη της δικής του σε δεύτερο βαθμό μετά την απαλλαγή του και την αναίρεση εισαγγελέα στον Αρειο Πάγο, η οποία έγινε δεκτή για τον τραυματισμό αστυνομικού στα Εξάρχεια πριν από 20 χρόνια).

«Ζούμε τις τελευταίες μέρες ένα όργιο αστυνομοκρατικής προπαγάνδας στο πλαίσιο των επιτυχιών των διωκτικών αρχών ενάντια στη 17Ν.

»Το δυσδιάκριτο της αλήθειας και του ψέματος είναι έντονο και σκόπιμα το φροντίζει ο κατασταλτικός μηχανισμός με αλλεπάλληλα κύματα "στοιχείων" και "πληροφοριών" που διοχετεύει στα ΜΜΕ γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στόχοι αυτής της τακτικής είναι μεγαλύτεροι της εξουδετέρωσης της 17Ν.

»Δηλαδή: Εφαρμογή του τρομονόμου ο οποίος ξεπέρασε τον εαυτό του σε σκληρότητα και ανομία και αναβαθμίζεται σήμερα με συνοπτικές διαδικασίες επί το βαρβαρότερον κάτω από το δόγμα "ή με τους τρομοκράτες ή με το κράτος". Κατασυκοφάντηση-προσπάθεια ενοχοποίησης του χώρου της Αριστεράς που αντιστέκεται στις βουλές του καπιταλιστικού τέρατος ξεκινώντας από αντιδικτατορικές οργανώσεις ώς και σήμερα στο χώρο εκείνο που υπάρχει και αγωνίζεται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και στο αμερικάνικο δόγμα εξουσίας. Εξύμνηση του χαφιεδισμού σαν απόλυτη και αναγκαία αρετή του κάθε καλού πολίτη αυτής της κοινωνίας. Ακρατη ψυχολογική και αστυνομική τρομοκρατία που θέλει με το άλλοθι του δήθεν κινδύνου της τρομοκρατίας να παγιωθεί ως καθημερινότητα στη ζωή μας. »Με την τρομοκράτηση και τις απειλές κατά κινημάτων και πολιτικών χώρων αλληλεγγύης σε παρεμφερείς υποθέσεις όπως και η δική μου -που παρ'όλο που κατέληξαν σε αθωωτικές αποφάσεις από τα ίδια τους τα δικαστήρια- γίνεται προσπάθεια να ξαναζωντανέψουν τις θεωρίες τους περί συγκοινωνούντων δοχείων για να βάλουν στο χέρι -έτσι νομίζουν τουλάχιστον- ένα ευρύτερο ενεργό κομμάτι της Αριστεράς.

»Σήμερα τίθεται πιο πολύ από ποτέ η αναγκαιότητα να συσπειρωθούμε και να αντισταθούμε έμπρακτα σ' αυτή την τακτική του κράτους. Μονο έτσι θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε τόσο την ύπαρξη των βασικών αξιών του επαναστατικού κινήματος όσο και το σεβασμό και τις αξίες των συνταγματικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων».

Γιώργος Μπαλάφας

«Καταιγισμός ψεμάτων»

Γιώργος Μπαλάφας (υπήρξε ο «υπ' αριθμόν 1» καταζητούμενος των διωκτικών αρχών για εφτά χρονια, 1985 με 1992, οπότε και συνελήφθη. Κατηγορήθηκε για σωρεία τρομοκρατικών ενεργειών (γιάφκες, δολοφονίες, ληστείες) για να αθωωθεί από όλες τις τρομοκρατικές δραστηριότητες αφού φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια.

Ακόμη και η σύντροφός του Βασιλική Μ. πέρασε 21 μήνες στη φυλακή προτού αποδειχθεί το λάθος των αρχών...): «Ως γνωστόν, το κράτος, στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα, είναι ο μηχανισμός κυριαρχίας της ελάχιστης μειοψηφίας του πληθυσμού -της άρχουσας τάξης- πάνω στην κοινωνία. Ο διαρκής αγώνας τούτης της εξοργιστικά πάμπλουτης, παράφορα σπάταλης και καταστροφικής για τους κοινωνικούς πόρους και το οικοσύστημα μειοψηφίας, είναι να πείσει τους υπηκόους της, ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός είναι απαραίτητος για την "εύρυθμη" λειτουργία της κοινωνίας. Οταν η παραπάνω συνθήκη αδυνατίζει, τότε το κράτος και το σύστημα κλονίζεται, αποδιοργανώνεται και πολλές φορες καταρρέει. Γι'αυτό το κυριότερο μέλημα των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών είναι να καταδεικνύουν με τον οποιονδήποτε τρόπο την αναγκαιότητά τους -διαστρέφοντας, προσβάλλοντας, απαξιώνοντας, δαιμονοποιώντας κάθε άποψη που αμφισβητεί την απαραίτητη συνθήκη λειτουργίας του συστήματος: την υποταγή. Η 17Ν και η "τρομοκρατία" χρησιμοποιούνται τις τελευταίες δεκαετίες για να καταδειχτεί ακριβώς και να ενισχυθεί η αναγκαιότητα του κράτους. »Στο όνομα της "πάταξης της τρομοκρατίας" και της "εξάρθρωσης της 17Ν" η κοινωνία υφίσταται, ιδίως τον τελευταίο μήνα, καταιγισμό παραπληροφόρησης με ορθάνοιχτους τους οχετούς της λάσπης και του ψέματος. Υφίσταται τη βίαιη απόπειρα της διαστροφής των εννοιών: την καταστροφή των ιστών της κοινωνικής αλληλεγγύης, την απαξίωση των αγώνων της για κοινωνική δικαιοσύνη, τη σπίλωση κινημάτων και ανθρώπων που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα. Η κοινωνία διαθέτει τα φίλτρα που ενεργοποιούνται σε τέτοιες απόπειρες και που ήδη έχουν αρχίσει να "λειτουργούν"».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/07/2002