|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Παγκόσμια φτώχεια |
||
|
Αρχείο
|
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΗΕ ΠΕΙΝΑ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Σεπτέμβρης 1998 Τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ανάπτυξη το 1998, συνιστούν αδιάσειστη μαρτυρία του κόσμου των διαρκώς εντεινόμενων ανισοτήτων και της περιθωριοποίησης ολοένα και μεγαλύτερων κοινωνικών ομάδων, στον οποίο ζούμε... ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ανατριχιαστικά τα στοιχεία από την έκθεση του ΟΗΕ δίνουν ένα ηχηρό χαστούκι σε κάθε λογής απολογητή του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς. Μόνο οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου, ο Μπιλ Γκαίητς της Microsoft, ο Σουλτάνος του Μπορουνέϊ και άλλος ένας λιγότερο γνωστός, διαθέτουν περισσότερο πλούτο από όσο διαθέτουν 48 από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες!!! Μόλις 225 από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, έχουν περιουσία που ξεπερνά το ετήσιο εισόδημα 2,5 δισεκατομμυρίου ατόμων, ενώ περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ούτε ένα κουλούρι την ημέρα!!! Τα πλούτη 15, μόνο, από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου είναι μεγαλύτερα από τα ΑΕΠ μιας ολόκληρης Ηπείρου, της Αφρικής!!! Από τα 4,4 δισεκατομμύρια των "υποανάπτυκτων" χωρών τα τρία πέμπτα, δηλαδή το 60% ζουν χωρίς βασική υγιεινή, το ένα τρίτο χωρίς πόσιμο νερό, το ένα τέταρτο σε άθλια στέγη, ενώ το ένα πέμπτο των παιδιών υποσιτίζεται! Αυτά τα εφιαλτικά στοιχεία, είναι ο σύγχρονος πολιτισμός που προσφέρει στους εργαζόμενους ο καπιταλισμός με την υποταγή των πάντων στα κέρδη των μεγιστάνων του πλούτου. Στην ιστορία της ανθρωπότητας ποτέ άλλοτε, κατά απόλυτη και σχετική έννοια, δεν είχαν πεινάσει, δεν είχαν λιμοκτονήσει τόσα εκατομμύρια άνθρωποι! Τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ανάπτυξη το 1998, συνιστούν αδιάσειστη μαρτυρία του κόσμου των διαρκώς εντεινόμενων ανισοτήτων και της περιθωριοποίησης ολοένα και μεγαλύτερων κοινωνικών ομάδων, στον οποίο ζούμε. Στην τρίτη φάση της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, που τα φώτα της δημοσιότητας και η προσοχή των ανά την υφήλιο οικονομικών αναλυτών είναι στραμμένη στις διακυμάνσεις των χρηματιστηριακών δεικτών, στην αντίπερα όχθη υπάρχουν οι "κολασμένοι της Γης", δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, είναι άστεγοι, πάσχουν από την "μάστιγα" του αναλφαβητισμού και δεν έχουν τη δυνατότητα να καταναλώσουν ούτε καν τόσα ώστε να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Στις πλουσιότερες χώρες 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από τα όρια φτώχειας. Οι ΗΠΑ είναι πρώτες τόσο στον πλούτο, όσο και στη στέρηση! Το 16,5% των αμερικανών ζει μέσα στην απόλυτη φτώχεια, ενώ το 21% είναι πρακτικά αναλφάβητοι, αφού δεν μπορούν να γράψουν και να διαβάσουν ούτε το όνομά τους! Η έκθεση του ΟΗΕ αναφέρει πώς η παγκόσμια κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών θα ξεπεράσει τα 24 τρισεκατομμύρια δολάρια φέτος, έξι φορές παραπάνω από το 1975. Όμως αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Τα τελευταία χρόνια δε τα πράγματα έχουν χειροτερέψει σε μεγάλο βαθμό. Το 1996, 358 από τους πλουσιότερους του πλανήτη συγκέντρωναν πλούτο μεγαλύτερο από το ΑΕΠ του 45% του παγκόσμιου πληθυσμού. Φέτος αρκούν οι 225 πρώτοι!!! Θα μετριούνται άραγε στα δάχτυλα του ενός χεριού το 2000; Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, το πλουσιότερο ένα πέμπτο των ανθρώπων στον κόσμο: * Καταναλώνει το 58% της ολικής ενέργειας, ενώ το φτωχότερο ένα πέμπτο λιγότερο από 4%. * Καταναλώνει το 45% όλου του κρέατος και του ψαριού, ενώ το φτωχότερο ένα πέμπτο λιγότερο από 5%. * Κατέχει το 74% όλων των τηλεφωνικών γραμμών, ενώ το φτωχότερο ένα πέμπτο κατέχει το 1,5%. * Κατέχει το 87% των σχημάτων του κόσμου, ενώ το φτωχότερο ένα πέμπτο λιγότερο από 1%. Δίπλα στην κοινωνία των 2/3 των φτωχών, που ζουν σε συνθήκες σχετικής ή απόλυτης φτώχειας, υπάρχει η "κοινωνία" της χλιδής και του πλούτου. Όπως έχουν γράψει παλιότερα οι "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς", περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη, έχουν περιουσιακά στοιχεία (κινητή ή ακίνητη περιουσία) συνολικής αξίας που ξεπερνά το αστρονομικό ποσό των 16,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων!!! Δηλαδή πάνω από 4,6 τετράκις εκατομμύρια δραχμές. Και να σκεφτεί κανείς ότι τα 6 αυτά εκατομμύρια των μεγιστάνων του πλούτου, δεν αποτελούν παρά μόλις το 0,1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η έκθεση αναφέρει ότι η ταχύρυθμη αύξηση της κατανάλωσης θέτει πρωτοφανείς πιέσεις στο περιβάλλον ενώ έχει τουλάχιστον διπλασιάσει τους κινδύνους για τους καταναλωτές. Ανακαλύπτει επίσης ότι οι φτωχοί πληρώνουν ακριβά με τη ζωή τους και την καταστροφή της βάσης των φυσικών τους πόρων. Ένα παιδί που γεννιέται σήμερα στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι ή το Λονδίνο, θα καταναλώσει, θα σπαταλήσει και θα μολύνει περισσότερο κατά τη διάρκεια της ζωής του απ΄ ότι 50 παιδιά σε μία αναπτυσσόμενη χώρα. Και όμως αυτοί που καταναλώνουν λιγότερο, θα υποστούν το βάρος της περιβαλλοντικής καταστροφής. Η έκθεση επισημαίνει ότι οι μοντέρνες βιομηχανοποιημένες χώρες είναι οι κύριοι καταναλωτές αλλά οι άνθρωποι στις φτωχότερες χώρες του κόσμου πληρώνουν αναλογικά το υψηλότερο τίμημα για την υποβάθμιση του εδάφους, των δασών, των ποταμών και των ωκεανών που συντηρούν τη ζωή τους. "Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που πεθαίνουν κάθε χρόνο από μόλυνση του αέρα και του νερού είναι φτωχοί άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες", αναφέρει η έκθεση. Η ετήσια έκθεση για την "Ανθρώπινη Ανάπτυξη" αναφέρει ότι συνολικά, στις θεωρούμενες πλουσιότερες χώρες του κόσμου υπάρχουν 37 εκατομμύρια άτομα που είναι άνεργοι, 100 εκατομμύρια άστεγοι και περίπου 200 εκατομμύρια με αναμενόμενο όριο ζωής κάτω των 60! Την πρωτιά μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, τόσο σε υλικό πλούτο όσο και σε ανθρώπινη στέρηση έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες - η κατά άλλους "γη της επαγγελίας" - με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα και με το 16,5% όπως αναφέρουμε και πιο πάνω, του πληθυσμού να ζει στη φτώχεια σύμφωνα με τον Δείκτη Ανθρώπινης Φτώχειας. Δεύτερη και τρίτη μετά τις ΗΠΑ μεταξύ των 17 βιομηχανοποιημένων χωρών είναι η Ιρλανδία με 15,2% του πληθυσμού να ζει στη φτώχεια, και το Ηνωμένο Βασίλειο με 15%. Η έκθεση παρατηρεί ότι "ουσιαστικός αναλφαβητισμός" εμποδίζει 21% των ανθρώπων στις ΗΠΑ, 23% στην Ιρλανδία και 22% στο Ηνωμένο Βασίλειο, από το να επιτελούν βασικές εργασίες όπως να διαβάσουν τις οδηγίες σε ένα μπουκάλι με φάρμακα, ή να διαβάσουν ένα παραμύθι στα παιδιά. Επισημαίνει ακόμη ότι η ανεργία μεταξύ των νέων σε μερικές χώρες του ΟΟΣΑ έχει φτάσει σε πρωτοφανή ύψη, περιλαμβανομένου του 32% των νέων γυναικών και 22% των νέων ανδρών στη Γαλλία, 39% και 38% των νέων γυναικών και ανδρών αντιστοίχως στην Ιταλία, και 49% και 36% στην Ισπανία. Τέλος, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ο Καναδάς βρίσκεται στην κορυφή του καταλόγου για την ανθρώπινη ανάπτυξη ανάμεσα σε 174 χώρες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 20ή θέση. Βέβαια το πόσο μπορούν, παραδείγματος χάρη, να ανακουφιστούν απ΄ το γεγονός αυτό, δηλαδή του ότι η Ελλάδα κατέχει την 20ή θέση στον κατάλογο, οι 500.000 άνεργοι της χώρας μας, οι εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι που ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, αυτό είναι άλλη ιστορία. Η 20ή θέση εξάλλου είναι αποτέλεσμα της στατιστικής των "μέσων όρων", σύμφωνα με την οποία ο βιομήχανος, ο εφοπλιστής ή ο τραπεζίτης με εισόδημα ενός δισεκατομμυρίου και ο άνεργος με τις εκατό χιλιάδες - κι αν τις έχει κι αυτές - έχουν μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα πεντακόσια εκατομμύρια και πενήντα χιλιάδες δραχμές ο καθένας! Η δραματική αυτή πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων ταξικών και πολιτικών επιλογών. Κάποιοι, συγκεκριμένα αυτοί που δεν δουλεύουν, τα παράσιτα του συστήματος πλουτίζουν, στο βαθμό που δισεκατομμύρια φτωχαίνουν και εξαθλιώνονται. Όπως έχουμε γράψει και άλλες φορές ο καπιταλισμός βρίσκεται ήδη σε στρατηγικό αδιέξοδο. Όλες οι στρατηγικές που χρησιμοποίησε στη διάρκεια αυτού του αιώνα για ν΄ αντιμετωπίσει την παρακμή του και την κρίση του - άλλοτε στρεφόμενος σε εθνικές λύσεις, μετά στον διεθνοποιημένο Κεϋνσιανισμό, ύστερα στον αντι-Κεϋνσιανό νεοφιλελευθερισμό - απέτυχαν. Οι σοσιαλδημοκράτες αποτυγχάνουν κι αυτοί. Η πείνα απειλεί όλο τον πλανήτη και η παγκοσμιοποίηση αυτής της πείνας απαιτεί παγκοσμιοποίηση της ταξικής πάλης, με διεθνείς και διεθνιστικές πρακτικές, πολιτικές, στρατηγική, οργάνωση. Εάν η πρώτη φάση της παγκοσμιοποίησης έφερε την Οκτωβριανή επανάσταση, εάν η δεύτερη φάση της προσπάθησε να αποτρέψει νέους Οκτώβρηδες φέρνοντας όμως ένα κύμα επαναστάσεων στον Τρίτο Κόσμο, τότε η τρίτη φάση της παγκοσμιοποίησης πρέπει να οδηγήσει σ΄ ένα συνδυασμό και πιθανώς συντονισμό κοινωνικών εκρήξεων τόσο στην Ευρώπη όσο και σε όλο τον κόσμο. Ο δρόμος του Παγκόσμιου Οκτώβρη δεν πρέπει ν΄ αργήσει. Γιατί μόνο ο συνειδητός δημοκρατικός σχεδιασμός των παγκόσμιων πόρων από τους παραγωγούς μπορεί να ελέγξει την παγκοσμιοποίηση να τερματίσει την πείνα και τις ανεξέλεγκτες κοινωνικές καταστροφές και οικονομικές καταρρεύσεις που φέρνει μέσα στον παρασιτικό πλέον καπιταλισμό της παρακμής, και να την αναδείξει ως την υλική βάση ενός νέου αληθινά πανανθρώπινου πολιτισμού. |
Τελευταία ενημέρωση 29 Ιουνίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
