|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Τετράδια Ψυχιατρικής |
||
|
Αρχείο
|
Πίσω από την εκσυγχρονιστική βιτρίνα Yπό κατάρρευση το Ψυχιατρικό σύστημα Yποτίθεται πως είναι εκσυγχρονιστές. Kαι πως, αντίθετα με τη Δεξιά NΔ, είναι και κοινωνικά ευαίσθητοι. Στην πραγματικότητα όμως, πίσω από μια εκσυγχρονιστική βιτρίνα, αυτό που τους ενδιαφέρει
είναι η απορρόφηση κάποιων κοινοτικών κονδυλίων. Aκολουθούν μια ανάλγητη πολιτική που οδηγεί σε κατάρρευση τη δημόσια υγεία και μαζί της την ψυχική υγεία. Aυτά καταγγέλουν συνδικαλιστικοί φορείς των νοσοκομειακών γιατρών και ψυχολόγων (ΕΙΝΑΠ, ΟΕΝΓΕ, ΠΕΝΟΨΥ) που μαζί με τα "Τετράδια Ψυχιατρικής" οργανώνουν το 2ο Πανελλαδικό Συνέδριο
για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση που θα γίνει στις 14 και 15 Μάη στην Αθήνα (παλαιό αμφιθέατρο Ιατρικής, αίθουσα Δρακοπούλου, Ακαδημίας 30).
Πρόκειται για μια κορυφαία στιγμή της μάχης για τις τομές που πρέπει να γίνουν στο υπό κατάρρευση ψυχιατρικό σύστημα της χώρας, σημειώνει η Kατερίνα Mάτσα, υπεύθυνη του «18 Άνω». Αυτή η κατάρρευση συντελείται σήμερα πίσω από μια εκσυγχρονιστική βιτρίνα, μια κατ’ όνομα και όχι κατ’
ουσίαν Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση.
Αποβλέποντας κατά κύριο λόγο στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και όχι σε πραγματικές τομές, η κυβέρνηση προωθεί μια ραγδαία και πρωτοφανή ιδιωτικοποίηση της φροντίδας της ψυχικής υγείας μέσα από μια πολιτική που επιχειρεί να «αδειάσει» τα μεγάλα ψυχιατρεία απ’ τους
τροφίμούς τους μεταφέροντας τους σε ξενώνες και οικοτροφεία χωρίς να εξασφαλίζει πραγματικούς όρους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
Οι νέες δομές ψυχικής υγείας που έχουν δημιουργηθεί στεγαστικές, επαγγελματικές, κέντρα ψυχικής υγείας, ψυχιατρικοί τομείς των γενικών νοσοκομείων, ελάχιστες σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες, δεν κάνουν τίποτε άλλο στην πλειοψηφία τους απ’ το να αναπαράγουν την παλιά ασυλιακή
λειτουργία και τη λογική της. Στα παλιά ψυχιατρεία, μεγάλα και μικρά, δημόσια και ιδιωτικά, εξακολουθούν να «στοιβάζουν» τους ασθενείς τους μέσα σε απαράδεκτες, συνήθως, συνθήκες, καταπατώντας στην πράξη και τα τελευταία κοινωνικά τους δικαιώματα.
Από την άλλη οι εργαζόμενοι σ’ αυτούς τους χώρους, βιώνουν ένα καθεστώς ομηρίας, αφού στην πλειοψηφία τους προσλαμβάνονται σε συμβάσεις διαφόρων τύπων, χρονικής διάρκειας και δεσμεύσεων, αντιμέτωποι κάθε στιγμή με τον κίνδυνο της ματαίωσης, της εργασιακής ανασφάλειας, της
απαξίωσης και της εξουθένωσης, χωρίς ανάταση, χωρίς όραμα, με διαψευσμένες τις ελπίδες τους.
‘Όμως η ελπίδα δόθηκε γι’ αυτούς που δεν έχουν ελπίδα. Υπάρχουν ακόμα δυνάμεις που δεν σκύβουν το κεφάλι, που δεν βολεύονται με το «ρεαλισμό του εφικτού» σε βάρος του αναγκαίου, που αντιστέκονται στην ισοπέδωση που προσπαθεί να επιβάλλει η τεχνοκρατική λογική των εκσυγχρονιστών,
των βιολογιστών, των υπερσυνταγογράφων, της μεταμοντέρνας εν γένει ασυναρτησίας στην επιστημονικοφανή αλλά και την πιο πρωτόγονη εκδοχή της. Υπάρχουν δυνάμεις που παλεύουν να ζωντανέψουν το όραμα της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.
Παλεύουν για μια βαθειά τομή στα ψυχιατρικά μας πράγματα, για την υπέρβαση του ψυχιατρικού ιδρύματος και την δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών πρόληψης της ψυχικής διαταραχής και αποτελεσματικής αντιμετώπισής
της, με κεντρικό στόχο την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση και την ισότιμη κοινωνική επανένταξη των ασθενών. Υπάρχουν ακόμα δυνάμεις μέσα στο ΕΣΥ που, παρά τα εμπόδια που απειλούν κάθε στιγμή να τους συνθλίψουν,
αγωνίζονται στην πράξη ενάντια στην αντίληψη ότι «για να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή στο δημόσιο σύστημα υγείας χρειάζεται να μεσολαβήσει ο ιδιωτικός παράγοντας». Υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται σ’ αυτήν την πρακτική γιατί καταλήγει να εκχωρεί το ΕΣΥ στους
ιδιώτες.
Υπάρχει και μεγαλώνει σήμερα ένα ζωντανό δυναμικό στα πλαίσια του Δημόσιου Συστήματος Ψυχικής Υγείας (ψυχίατροι, ψυχολόγοι, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές και πολλοί άλλοι κλάδοι) που καταπιέζονται αφάνταστα αλλά είναι
αποφασισμένοι να κάνουν καθημερινά τρόπο ζωής την αντίσταση σε όλα τα επίπεδα, κλινικά, επιστημονικά, κοινωνικά.
Στο 2ο Πανελλαδικό Συνέδριο με θέμα «Η Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση σε κρίση – Οράματα και Πραγματικότητες» επιστήμονες και συνδικαλιστές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και ανήκουν σε μεγαλύτερες αλλά και νεότερες γενιές, θα ανοίξουν δημόσια τη συζήτηση για τα μεγάλα
ζητήματα : η κοινωνική κρίση και οι επιπτώσεις της στην Ψυχική Υγεία στην σημερινή εποχή της ύστερης παγκοσμιοποίησης, η ανατομία του ψυχιατρικού μας συστήματος σήμερα, η ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, οι στεγαστικές και επαγγελματικές δομές, το σύστημα
παιδοψυχιατρικών υπηρεσιών, το κοινωνικό κράτος και τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων, οι εργασιακές σχέσεις, οι ρόλοι, η εργασιακή εξουθένωση των εργαζομένων στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και άλλα.
Στόχος, υπογραμμίζει η Kατ. Mάτσα, η ανάπτυξη ενός κοινωνικού κινήματος για την Ψυχική Υγεία, για μια πραγματική και όχι ψευδεπίγραφη Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση στα πλαίσια της καθολικής
Κοινωνικής Χειραφέτησης. |
Τελευταία ενημέρωση 06 Ιουνίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
