|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Η σελίδα των τσιγγάνων |
||
|
Αρχείο
|
ΑΤΑΚΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΕ ΑΝΗΣΥΧΟΣ,
του Θανάση Τριαρίδη
Από το 1996 το Δίκτυο DROM, του οποίου είμαι μέλος, σε συνεργασία με τις άλλες ΜΚΟ, έχει καταγγείλει πως οι σκηνίτες τσιγγάνοι της Ελλάδας (και της λοιπής Ευρώπης) διαβιούν σε μια βουβή και παρατεταμένη Νύχτα των Κρυστάλλων. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένες μόνο από τις περιπτώσεις εκείνες, όπου οι ΜΚΟ κινηθήκαμε δικαστικά.
Το καλοκαίρι του 1995 και για τα τρία χρόνια επόμενα χρόνια ο Δήμος του Ευόσμου Θεσσαλονίκης στην προσπάθειά του να διώξει τους σκηνίτες τσιγγάνους κλειδώνει τις βρύσες των πάρκων και του νεκροταφείου του Ευόσμου προκειμένου να αποκόψει 2.500 ανθρώπους από το μέγιστο αγαθό του νερού, πράξη που σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα (άρθρα 293 και 295) αποτελεί κακούργημα. Εν τέλει, τον Αύγουστο του 1998, ο Δήμος Ευόσμου εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας τον απελπισμένο πληθυσμό πέτυχε την εκδίωξη του στην κοίτη του Γαλλικού ποταμού. Η εν λόγω Δημοτική Αρχή επανεξελέγη θριαμβευτικά στις εκλογές που έγιναν δυο μήνες αργότερα. Μετά από καταγγελίες, άρθρα και αναφορές του Δικτύου DROM παραγγέλθηκε προκαταρκτική εξέταση και ένα χρόνο μετά παραγγέλθηκε ποινική δίωξη.
Τον Φεβρουάριο του 1998, ο Δήμος Ασπροπύργου Αττικής (αποφασίζοντας πως έχει την αρμοδιότητα να δικάζει και να καταδικάζει) έκρινε πως 8 παράγκες τσιγγάνων της Νέας Ζωής είναι αυθαίρετες και με την συνεργεία της αστυνομίας, τις πυρπόλησε (ναι, αυτό ακριβώς, τις πυρπόλησε) ενώ την επόμενη μέρα ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος καμάρωνε στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” δηλώνοντας: “τους είπαμε να φύγουν, δεν φεύγανε και τους κάψαμε τις παράγκες...”. Όσοι συμμετείχαν στην παραπάνω αθλιότητα διέπραξαν, πέραν των άλλων, το κακούργημα του εμπρησμού, και μάλιστα στην πιο απεχθή του μορφή. Μετά από μήνυση δύο ΜΚΟ και ενός πολιτικού κόμματος, διατάχτηκε ποινική δίωξη.
Τον Σεπτέμβριο του 1999 στο Παραλίμνι Ιωαννίνων ένας καταυλισμός σκηνιτών τσιγγάνων με 60 οικογένειες ισοπεδώθηκε πλήρως από αστυνομική δύναμη με μπουλντόζες. Ο Δήμος Παραλιμνίου δηλώνει άγνοια για τα γεγονότα, αλλά επισημαίνει ότι “καλώς φύγαν....,” ενώ η αστυνομία αρνείται την οποιαδήποτε ενημέρωση. Το αποτέλεσμα της σχετικής αναφοράς των ΜΚΟ στην Εισαγγελία Ιωαννίνων αγνοείται.
Τον Μάϊο του 2000 στην Νέα Κίο Αργολίδας γίνεται το αδιανόητο: το Δημοτικό Συμβούλιο με έγγραφο (!!!) ψήφισμά του αποφασίζει πως οι 60 οικογένειες τσιγγάνων που ζουν εκεί “είναι ανεπιθύμητες”, πως “τους απαγορεύεται η διέλευση από την πόλη” (!!!), πως “απαγορεύεται στους υπολοίπους κατοίκους της Νέας Κίου να έχουν την οιαδήποτε δοσοληψία μαζί τους” (!!!), πως συστήνονται “ομάδες περιφρούρησης” οι οποίες θα εκτελούν τις παραπάνω αποφάσεις. Πράγματι, έτσι και έγινε, οι “ομάδες περιφρούρησης” ανέλαβαν δράση, μέλη των οποίων μάλιστα εξηγούν στις εφημερίδες και τον τρόπο της παράλληλης συνύπαρξής τους με την Αστυνομία (“αυτοί την δουλειά τους και εμείς την δική μας...”, αυτό δηλώνουν). Τις επόμενες μέρες μια τσιγγάνικη παράγκα πυρπολείται, ένας τσιγγάνος πυροβολείται, αθηναίοι δημοσιογράφοι ξυλοκοπούνται. Ουσιαστικά διαπράττονται περισσότερα από 10 αδικήματα δημόσιου χαρακτήρα του Ποινικού Κώδικα καθώς και του Ν 927/97 “περί διασποράς φυλετικού μίσους” (την αυτή εκτίμηση κάνει και ο Συνήγορος του Πολίτης σε εκτενή αναφορά του). Μετά από μήνυση 15 ΜΚΟ, κομμάτων, πολιτικών σχημάτων και προσώπων, η Εισαγγελία του Ναυπλίου διατάσσει ποινική δίωξη.
Τον Ιούλιο του 2000 ο Δήμος Ασπροπύργου Αττικής, συνεχίζει να θεωρεί πως έχει την δικαιοδοσία να δικάζει, και αποφασίζει να κατεδαφίσει 12 παράγκες τσιγγάνων στην χωματερή των Λιοσίων. Αυτή την φορά δεν πυρπολεί. Με μπουλντόζες και αστυνομική δύναμη κατεδαφίζει τις παράγκες. Εν συγχορδία, δήμαρχος και αστυνομικός διευθυντής δηλώνουν: “δεν κατεδαφίζουμε παράγκες, καθαρίζουμε μπάζα... Θα συνεχίσουμε την εκκαθάριση της περιοχής μέχρι τέλους... Όποιος νομίζει ότι παρανομούμε, ας μας κάνει μήνυση...”. Πράγματι οι ΜΚΟ εργάζονται για την συγκέντρωση των στοιχείων για την υποβολή μίας ακόμη μήνυσης, ενώ ήδη έχουν καταγγείλει το γεγονός στα ΜΜΕ και στους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς.
Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει πως τι αντέδρασε η Κυβέρνηση σε αυτά τα αίσχη, που ουσιαστικά ισοπεδώνουν κάθε έννοια δημοκρατικής τάξης και συντατεγμένης πολιτείας; Δεν έκανε απολύτως τίποτε... Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει πως αντέδρασε το στελεχωμένο με κυβερνητικά στελέχη μεγαλεπίβολο “Εθνικό Συμβούλιο Πολιτικής για τους Έλληνες Τσιγγάνους” το οποίο λειτουργεί από τον Φεβρουάριο του 2000; Δεν έκανε απολύτως τίποτε... Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Νέα Κίο οι “ομάδες περιφρούρησης” περιπολούν, ενώ στον Ασπρόπυργο σχεδιάζεται η επόμενη παράνομη κατεδάφιση τσιγγάνικων παραγκών. Δηλαδή, το Σύνταγμα κονιορτοποιείται, οι σκηνίτες τσιγγάνοι μένουν απροστάτευτοι, βορά στον ρατσισμό των Δήμων και των τοπικών κοινωνιών και οι υπεύθυνοι (;) κυβερνητικοί άρχοντες κάνουν πως δεν βλέπουν, πως δεν ακούν, πως δεν καταλαβαίνουν. Έτσι οι ΜΚΟ μένουν μαζί με κάποια πολιτικά κόμματα και κυβερνητικούς φορείς να κινούν μόνοι τις διαδικασίες για να πετύχουν την δικαστική προστασία των σκηνιτών τσιγγάνων. Κι άραγε τι θα γίνει εάν σε μια περίπτωση δεν μπορέσουν να μαζέψουν επαρκή στοιχεία για να υποβάλουν την μηνυτήρια αναφορά; Προφανώς, στην περίπτωση αυτή, οι σκηνίτες τσιγγάνοι θα διωχτούν και οι ανενόχλητοι θύτες θα μείνουν ατιμώρητοι.
Κάθε φορά που ετοιμάζουμε μια μήνυση, έρχονται διάφοροι και μου λένε: “έχετε απόλυτο δίκαιο, μα μήπως εκτεθεί η χώρα μας διεθνώς;” Δεν έχουν δίκαιο. Κι’ ούτε θα το ρωτούσαν αυτό εάν στην θέση των τσιγγανοπαίδων ήταν τα δικά τους παιδιά... Οι μηνύσεις των ΜΚΟ είναι ό,τι διασώζει την τιμή της Ελλάδας απέναντι στην άθλια ρατσιστική βία και την κυβερνητική αδιαφορία, είναι η μοναδική αντίσταση της κοινωνίας μας. Η χώρα μας εκτίθεται και ρεζιλεύεται διεθνώς από τους ρατσιστικούς διωγμούς που αποφασίζονται από τοπικές αρχές και τοπικές κοινωνίες. Ακόμη περισσότερο ίσως, εκτίθεται και ρεζιλεύεται, όταν η εκλεγμένη κυβέρνηση αδυνατεί, από ανικανότητα ή από τον φόβο του πολιτικού κόστους, να εφαρμόσει την συνταγματική επιταγή και τον νόμο, όταν αδυνατεί να θεσμοθετήσει νομοθετήματα που θα προστατεύσουν τα στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα των τσιγγάνων...
Την ίδια ώρα που οι ΜΚΟ κάνουμε μηνύσεις, το έμμισθα κυβερνητικά στελέχη μιλούν περί μιας ασαφούς “ανάγκης ωρίμανσης των τοπικών κοινωνιών, και όσο αυτή δεν έρχεται, τι να κάνουμε;” Τι να κάνουν; Να τιμήσουν τον όρκο τους στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους. Να προστατεύσουν με κάθε τρόπο τους ανυπεράσπιστους πληθυσμούς. Να διατάξουν ΕΔΕ για τις περιπτώσεις που η αστυνομία παρανομεί. Να διατάξουν την αυτόφωρη σύλληψη όσων επιβουλεύονται την δημόσια τάξη. Να κινήσουν δικαστικές διώξεις σε βάρος των παρανομουσών δημοτικών αρχών. Εάν κάποιοι ανώτεροί τους τους φέρνουν προσκόμματα «λόγω πολιτικού κόστους», να παραιτηθούν. Να σκεφτούν τι θα έκαναν αν στην θέση των παιδιών των τσιγγάνων θα ήταν τα δικά τους παιδιά...
Διότι αν τα δικά τους παιδιά έμεναν αποκλεισμένα από το νερό, βεβαίως και θα ενεργοποιούνταν, χωρίς να υπολογίσουν το πολιτικό κόστος... Αν τα δικά τους παιδιά μεγάλωναν ανάμεσα σε εμπρησμούς, πυρπολήσεις, σάρωματα των παραγκών και “ομάδες περιφρούρησης”, τότε φυσικά θα εξάρθρωναν αυτό το άθλιο παρακράτος... Αν τα δικά τους παιδιά ήταν σε ποσοστό 65% φορείς της Ηπατίτιδας Β, τότε θα έδιναν εντολή στις Νομαρχιακές Διευθύνσεις Υγείας να κάνουν αυτές τον (θεσμικά κατοχυρωμένο μετά από πρόταση των ΜΚΟ) άμεσο καθολικό δωρεάν εμβολιασμό των σκηνιτών τσιγγάνων ως ομάδας υψηλού κινδύνου, και δεν θα τον άφηναν στην αυταπάρνηση των εθελοντών των Γιατρών του Κόσμου, όπως γίνεται σήμερα. Και θα ψήφιζαν την πρόταση Νόμου για τους Αυτοδιαχειριζόμενους Οικισμούς των σκηνιτών τσιγγάνων (πρόταση των ΜΚΟ, του Συνασπισμού και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης) που θα υποχρέωνε τις Νομαρχίες όλης της χώρας να αναλάβουν τις ευθύνες τους σε σχέση με την προστασία των πληθυσμών αυτών. Αλλά όλα τα παραπάνω αφορούν τα παιδιά των τσιγγάνων και όχι τα παιδιά των κυβερνητικών στελεχών έτσι τίποτε από αυτά δεν θα γίνει.
Τα μέλη του μεγαλοπρεπούς “Εθνικού Συμβουλίου Πολιτικής για τους Έλληνες Τσιγγάνους” (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων -πιο συγκεκριμένα πλην ενός) θα συγκεντρώνονται και θα συζητούν, θα εμπεδώνουν μικροκομματικές συμμαχίες, θα μαζεύουν “ψηφαδάκια” και κάθε φορά που κάποιοι άλλοι θα κάνουν την δουλειά, αυτοί θα προγραμματίζουν εγκαίνια... Αυτό θα γίνει στην περίπτωση του (πρώτου στην Ευρώπη) αυτοδιαχειριζόμενου οικισμού σκηνιτών τσιγγάνων “Αγία Σοφία” στη Θεσσαλονίκη τον οποίο οραματίστηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν οι ΜΚΟ, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης και οι ίδιοι οι τσιγγάνοι. Για τον οικισμό αυτό, επί 3 χρόνια δουλέψαμε προς κάθε κατεύθυνση για να καμφθούν οι αντιδράσεις και να υλοποιηθεί το έργο με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Η κυβέρνηση (παρά τις προσπάθειες του Αρμόδιου Γραφείου του Πρωθυπουργού) καθυστέρησε την εκταμίευση του ήδη εγκεκριμένου ποσού για ένα χρόνο με αποτέλεσμα να αλλάξει η ημερομηνία λειτουργίας του οικισμού 11 (έντεκα) φορές. Ελπίζω πως τον φθινόπωρο του 2000 θα λειτουργήσει επιτέλους αυτός ο οικισμός - έστω και με τα λαμπρά εγκαίνια που ονειρεύονται τα κυβερνητικά στελέχη.
“Μα”, μπορεί να πει κανείς, “την κυβέρνηση που σιωπεί, αδρανεί, αδιαφορεί, ανέχεται και υπεκφεύγει σε θέματα προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα την κρίνει ο λαός. Κι’ αυτός την εκλέγει και την επανεκλέγει. Γιατί φωνάζετε, λοιπόν;” Όχι, δεν συμφωνώ με αυτήν την άποψη: ο λαός εκλέγει, μα ο καθένας υποχρεούται να κρίνει. Και έχει το δικαίωμα να διαφωνήσει έστω και μόνος αυτός. Γιατί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν προσδιορίζονται -ευτυχώς- με βάση την αρχή της πλειοψηφίας. Κι αν η κυβέρνηση (κι ενδεχομένως η κοινή γνώμη) αδιαφορούν για την προστασία των σκηνιτών τσιγγάνων, δεν θα παραμείνουν όλοι συνυπεύθυνοι, ούτε θα γίνουν όλοι συνένοχοι στην σιωπή. Θα βρεθούν κάποιοι, λίγοι, πολλοί ή ελάχιστοι, που θα επιμείνουν να φωνάζουν δυνατά. Όσο αντέχουν. Που θα λένε με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα την αλήθεια. Την αλήθεια τους. Όσο πιο έντιμα και καθαρά. Κι ακόμα: που θα κοιμούνται ανήσυχοι. Όσο μπορούνε. |
Τελευταία ενημέρωση 02 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
