|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Άρθρα και απόψεις |
||
|
Αρχείο
|
H AΡΓΕΝΤΙΝΗ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ Συνέντευξη του Παναγιώτη Βήχου με τον Χόρχε Αλταμίρα [Ο Χόρχε Αλταμίρα ηγέτης του Eργατικού Kόμματος (Παρτίτο Ομπρέρο) έδωσε στην «Νέα Προοπτική» τη συνέντευξη που ακολουθεί πριν από τη νέα επιδείνωση της πολιτικής κρίσης στην Αργεντινή. Μιλάει για
τις αλλαγές μετά την εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη και εξηγεί πως διαμορφώνεται η κατάσταση σήμερα στην Αργεντινή όσο και την αλληλεξάρτηση των εξελίξεων στ η λατινοαμερικάνικη αυτή χώρα με την παγκόσμια κρίση. Μιλάει για το ενδεχόμενο ενός πολιτικού πραξικοπήματος και το ρόλο των κομμάτων της αριστεράς στην επαναστατική φάση και Χόρχε Αλταμίρα: Η βασική αλλαγή το 2002 είναι ότι η Αργεντινή έχει μια κυβέρνηση που με την υποστήριξη της Γερουσίας Από πλευράς οικονομικής η κατάσταση έχει επιδεινωθεί πολύ. Οι απολύσεις των δύο τελευταίων μηνών (Φεβρουάριος - Μαρτιος) ήταν Και οι τράπεζες; Για τις τράπεζες είναι πολλοί οι λόγοι για την χρεοκοπία τους. Κατ’ αρχήν έχουν τεράστια δάνεια που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν Από την άλλη πλευρά η υποτίμηση του νομίσματος δεν έχει τέλος και αυτό γιατί το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων που έχει Στην πραγματικότητα δεν "υπάρχει" ούτε Κεντρική Τράπεζα αφού δεν έχει πλέον τα μέσα για να ρυθμίσει μια νομισματική πολιτική, Η κυβέρνηση αναζητά την διασωσή της από το ΔΝΤ, το οποίο από την δική του πλευρά πιστεύει ότι το να χρηματοδοτήσει την Αργεντινή υπό τις παρούσες συνθήκες θα ήταν σαν να "κάψει" τα διαθέσιμα γι’ αυτό κεφάλαια. Αν έδινε αυτά τα κεφάλαια,
αυτά θα πήγαιναν κατ’ εύθείαν στην αγορά συναλλάγματος και στην πραγματικότητα θα χρηματοδοτούσαν την εκροή κεφαλαίων. Η αδυναμία είναι πλήρης, η αναζήτηση "εξόδου" από αυτή την κατάσταση θα μπορούσε να είναι μόνο πολιτική, με μια εξωθεσμική
Η οικονομία έχει καταρρεύσει και μαζί της το πολιτικό σύστημα που στηρίζει;... Το πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει καθώς τα δύο βασικά κόμματα της χώρας έχουν επίσης χρεοκοπήσει και οι πολιτικοί αυτών των κομμάτων γίνονται αντικείμενο χλευασμού αλλά και επιθέσεων από το λαό στους δρόμους, δεν τολμούν να
βγουν πλέον σε
μέρη που συχνάζει κόσμος... Από την άλλη πλευρά τα έσοδα του κράτους βρίσκονται επίσης σε ελεύθερη πτώση, το κράτος δεν έχει πλέον τα μέσα για να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις ή ακόμα και να τις κρατικοποιήσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κράτος χρησιμοποιεί το πέσο αλλά και ένα άλλο "νόμισμα", το οποίο αποκαλούν "Κοπ", για να πληρώσει Όλα αυτά τα "νομίσματα" ισοδυναμούν με μια τρομερή μείωση των αμοιβών των εργαζόμενων, γιατί στην αγορά δεν αναγνωρίζεται η Από την άλλη πλευρά όλα αυτά τα "νομίσματα" είναι στην πραγματικότητα δημόσιο χρέος που βέβαια για να εξυγιανθεί η οικονομία θα πρέπει να πληρωθεί. Σε μια οικονομία που το δημόσιο χρέος είναι τεράστιο δεν υπάρχει κανείς που να σκέπτεται
ότι πρέπει να επαναγορασθεί αυτό το χρέος των Κοπ... Το ΔΝΤ ζητάει να πληρωθεί το χρέος με ό,τι υπάρχει από τα δημόσια έσοδα αλλά αυτό θα σήμαινε ένα επίπεδο ανεργίας τρομερό, πάνω από 70%, γιατί θα έπρεπε να απολύσουν χιλιάδες δημόσιους υπάλληλους, κ.λ.π... Πάντως νομίζω ότι η πολιτική του ΔΝΤ που
είναι στην πραγματικότητα η πολιτική του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, θα σημάνει – εφ’ οσον την προχωρήσουν - πτώχευση και κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων που θα εξαγορασθούν στη συνεχεια από το αμερικάνικο κεφαλαιο, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των αποκρατικοποιήσεων είχει ευνοήσει
αρχικά το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Δηλαδή, ό,τι είχαν αγοράσει οι ευρωπαίοι στην Αργεντινή θα "περάσουν" στο αμερικάνικο κεφάλαιο; Νομίζω ναι, ήδη όταν γίνονταν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις οι αμερικάνοι είχαν διαμαρτυρηθεί υποστηρίζοντας ότι αυτές οι συνθήκες ευνοούσαν τους ευρωπαίους και είχαν υποσχεθεί μια "εκδίκηση" και τώρα η εκδίκηση έφτασε... Έχει μείνει κάτι όρθιο μέσα στην κρίση αυτή; Η κρίση αυτή είναι "ολοκληρωτική", είναι μια χρεωκοπία γενικευμένη και αφορά όλα εκείνα πάνω στα οποία οργανώνονται οι διαδικασία ανταλλαγής έχει μπλοκαρισθεί... Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μοναδική εμπειρία, από την άποψη ότι το κράτος πρέπει να πάρει μέτρα πρωτοφανή για να πετύχει μια Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι θα προσπαθήσουν να κάνουν άλλα "πραξικοπήματα", πολιτικά πραξικοπήματα, με την υποστήριξη των Στην διάρκεια αυτών των αλλαγών στην οικονομία οι σχέσεις μεταξύ των κομμάτων και των μαζών πώς άλλαξαν; Άλλαξαν τρομερά, γιατί το κόμμα το πιο λαϊκό στην Αργεντινή, το κόμμα των περονιστών, έχασε όλη την αξιοπιστία του στις μάζες, η Το άλλο σημαντικό κόμμα η Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών (Ρεουνιόν Σίβικα Ραντικάλ) είναι ένα κόμμα που σχεδόν έχει εξαφανισθεί. Έχει γίνει μια πολιτική στροφή ιστορικών διαστάσεων, γιατί τα μειοψηφικά κόμματα της αριστεράς βρίσκονται στην διαδικασία Τα παλιά "μεγάλα" κόμματα έχουν ακόμα την πλειοψηφία στην Γερουσία αλλά τίποτα πλέον έξω από αυτή; Είναι κυριολεκτικά σε πολιορκία μέσα στην Γερουσία. Καθημερινά βρίσκονται σε πολιορκία όπως και οι τράπεζες στις οποίες Τι γίνεται με τα άλλα κόμματα; Υπάρχουν κάποιες τάσεις στην κεντροαριστερά που δεν είναι πλειοψηφικές αλλά διατηρούν κάποια σχέση με τον κόσμο γιατί είχαν "σπάσει" πρίν από τα επαναστατικά γεγονότα του τέλους του 2001 με τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά στην πραγματικότητα
είναι απλώς πολιτικοί "κύκλοι", ομάδες πολιτικών και όχι πραγματικές οργανώσεις. Τα κόμματα της αριστεράς είναι μεν σχετικά μικρές οργανώσεις που όμως ο λαός γνωρίζει αρκετά καλά, γνωρίζει τα προγράμματά τους καθώς δουλεύουν με την πολιτική τους αυτή από πολύ καιρό. Και το Παρτίτο Ομπρέρο; Το κόμμα μας είχε μια ανάπτυξη εντυπωσιακή γιατί κατάφερε να έχει μια ηγετική θέση σε όλα τα λαϊκά κινήματα μαζί με άλλες Έτσι καθώς τα παραδοσιακά κόμματα δεν είναι ικανά να παράγουν μια ικανή "λύση", πολύ περισσότερο μια "λύση" προς όφελος των Αντίθετα με ότι αρχικά λεγόταν, ότι δηλαδή η Αργεντινή είναι ένα απομονωμένο φαινόμενο, χωρίς συνέπειες στον υπόλοιπο κόσμο, τώρα οι επιπτώσεις φθάνουν σ’ ολόκληρο
τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη... Πράγματι εδώ έχουμε τρία επίπεδα σύνδεσης της Αργεντινής με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι αμερικάνοι αναλυτές αντιμετωπίζουν το θέμα με ένα πολύ στενό τρόπο και συνδέουν την κρίση της Αργεντινής μόνο με την αγορά ομολόγων και στη βάση αυτή
ισχυρίζονται ότι η αγορά δεν έχει υποφέρει πολύ σοβαρά. Όμως με τον τρόπο αυτό αγνοούν ότι είτε με τις εγχώριες τράπεζες είτε με τις ξένες τράπεζες αυτό το χρέος έχει στην πραγματικότητα "παγώσει". Αυτό σημαίνει ότι όταν αρχίσει η επαναδιαπραγμάτευση αυτού του χρέους οι τράπεζες
πρέπει να αντιμετωπίσουν και να "γράψουν" στους ισολογισμούς τους την ζημιά καθώς η Αργεντινή δεν έχει χρήματα να πληρώσει, δεν μπορεί ούτε να υποσχεθεί ότι θα πληρώσει στο μακρινό μέλλον...Η αγορά ομολόγων έχει υποστεί μια πολύ σοβαρή ζημιά. Αν φύγουμε από την αγορά ομολόγων και πάμε στην χρηματιστηριακή αγορά, ήδη οι επιπτώσεις έχουν αρχίσει να φαίνονται στις τιμές των μετοχών των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που έχουν εξαγοράσει αργεντίνικες επιχειρήσεις, όπως π.χ. οι ισπανικές
τράπεζες που έχουν αγοράσει τράπεζες της αργεντινής κ.λ.π., ή πετρελαϊκές εταιρείες και εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Το χρηματιστήριο της Μαδρίτης υφίσταται ήδη ένα τρομερό σοκ από αυτές τις εξελίξεις. Αλλά και οι γαλλικές και ιταλικές τράπεζες έχουν υποστεί ανάλογες ζημιές λόγω της
χρηματοδότησης εξαγορών στην τηλεφωνία. Το πρόβλημα είναι σοβαρό ιδιαίτερα στην Ιταλία, γιατί οι ιταλοί αποταμιευτές αγόρασαν τίτλους (μετοχές, ομόλογα) ακολουθώντας συμβουλές των τραπεζών τους και τώρα ετοιμάζονται να ζητήσουν αποζημιώσεις. Όπως έγινε άλλωστε και με την Morgan Stanley που οι επενδυτές της ζήτησαν αποζημίωση σημειώνοντας έτσι τεράστιες ζημιές. Αυτό είναι το δεύτερο σοβαρό επίπεδο που ανέφερα προηγουμένως. Το τρίτο είναι περισσότερο γενικό. Μην ξεχνάμε ότι η Αργεντινή ήταν το κατ’ εξοχήν "καλό παράδειγμα" για την εφαρμογή της Η υπερχρέωση της Αργεντινής, που δεν είναι η αιτία της κατάρρευσης, η αιτία της κατάρρευσης είναι ανυπαρξία πλέον αγοράς, η κατάρρευση των κερδών των επιχειρήσεων που ήταν ήδη υπερχρεωμένες, είναι φανερή π.χ. στην περίπτωση της Ιαπωνίας και των
ΗΠΑ. Στην Αργεντινή έσκασε μια φούσκα που συνδέει τους πάντες... Υπάρχει βέβαια και ένα τέταρτο επίπεδο. Στην Αργεντινή έχει ξεσπάσει μια επαναστατική διαδικασία που δεν έχει να κάνει ούτε με τον Μπιν Λάντεν, ούτε προβλήματα ισλαμικά ή εθνικά κ.λ.π., αλλά έχει να κάνει με θέματα που οι αμερικάνοι και οι
ευρωπαίοι Η εξαιρετικά ισχυρή δύναμη, από την άλλη πλευρά, της άκρας αριστεράς στην Αργεντινή δεν είναι παράδοξη, είναι το αποτέλεσμα μιας πλατιάς πολιτικής εμπειρίας, στη διάρκεια της οποίας όλοι οι "πρωταγωνιστές είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν
και να εξαντλήσουν την αποτελεσματικότητά τους, να δοκιμάσουν τα προγράμματα τους, τις λύσεις που πρότειναν για την χώρα, είναι μια πολιτικά "ολοκληρωμένη" διαδικασία. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι εξελίξεις θα είναι ευθύγραμμες, κάθε άλλο. Είναι καθαρό ότι η Αργεντινή έχει ήδη μπεί σε
ένα νέο επίπεδο επαναστατικής κρίσης, όπου οι πρωταγωνιστές θα είναι τα κόμματα της αριστεράς, τα επαναστατικά κόμματα και οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες και χωρίς επιστροφή σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Ουρουγουάη, ή ακόμα και σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης. Από μια άποψη είναι ένα νέο "στάδιο"
σε διεθνές επίπεδο. Αυτό όμως θα πάρει μιαν ιδιαίτερη μορφή και μέσα στην Αργεντινή... Για την αριστερά είναι μια εμπειρία απολύτως καινούργια, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει την πρόκληση να δείξει την ικανότητά Ένα πραξικόπημα, πολιτικό ή στρατιωτικό πραξικόπημα; Δεν θα είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, οι στρατιωτικοί είναι πολύ εξασθενημένοι μετά την ανατροπή της δικτατορίας και τον πόλεμο στις Μαλβίνες. H λαϊκή συνείδηση αλλά και οι ίδιοι οι στρατιωτικοί ξέρουν ότι δεν υπάρχουν οι συνθήκες για
κάτι τέτοιο, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατό. Αλλά βέβαια οι "πραξικοπηματίες" θα έχουν την υποστήριξη των στρατιωτικών. Αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο πραξικόπημα αποτύγχανε τότε θα είχαμε ένα νέο επαναστατικό κύμα και πιθανότατα τη συγκρότηση μιας Είναι δηλαδή συνολικά μια διδικασία προετοιμασίας και εκπαίδευσης των μαζών και δοκιμασίας των κομμάτων της αριστεράς; Τα τελευταία χρόνια έχουν "παράγει" την απαραίτητη ψυχολογική κατάσταση σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση έξω από το καπιταλιστικό σύστημα, με αποδειξη την αποτυχία της ΕΣΣΔ και την κατάρρευσή της. Πολλές ομάδες
έχουν προσπαθήσει να προτείνουν εναλλακτικές λύσεις μέσα στο ίδιο το σύστημα και απορρίπτουν την έξοδο από το σύστημα αυτό... Από την αλλη πλευρά η ψυχολογία των λαϊκών μαζών, η "ψυχή" των μαζών δεν μπορεί να φθάσει να δεί πάνω από αυτόν το "τοίχο", να πάει περα από τα όρια αυτού
του συστήματος. Ομως αυτή η "οπισθοχώρηση" είναι ένα φαινόμενο που συνδέεται με τα ιστορικά γεγονότα. Αυτή η υπέρβαση όμως είναι τώρα δυνατή στην Αργεντινή. Η κρίση και η κατάσταση σπρώχνει τις μάζες να προχωρήσουν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν και την εμπιστοσύνη για να το κάνουν, Αυτή η κατάσταση προετοιμάζει τις προυποθέσεις για μια μεγάλη αλλαγή στην λαϊκή ψυχή που φυσιολογικά είναι "συντηρητική", Σ’ αυτό στοχεύει το σύνθημα για την Συντακτική Συνέλευση; Ακριβώς αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα. Eνώνει το παρελθόν με το μέλλον. Οι αριστεροί επικριτές αυτού του συνθήματος Είναι ένα "βήμα" για την συγκέντρωση όλων εκείνων των δυνάμεων που θα επιτρέψουν την ανατροπή; Η εργατική τάξη της Αργεντινής είναι μια κοινωνική τάξη που είχε μάθει μετά τον πόλεμο να "νικάει". Από την δεκαετία του 60, |
Τελευταία ενημέρωση 29 Ιουνίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
|
Δωρεάν ανταποδοτική διαφήμιση (επικοινωνήστε με τον webmaster) |
||||
|
|
|
|
|
|
