|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Μετανάστες |
||
|
Αρχείο
|
HTAN ... ΑΛΒΑΝΑΚΙ. ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟ! ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ Το άρθρο αυτό το έγραψα τον Οκτώβρη του 1996, μετά τη δολοφονία ενός μικρού παιδιού. Του Αλβανού Αντριάκ Ντρουμάνικου, που έχασε άδικα τη ζωή του γιατί έκανε το έγκλημα να γεννηθεί Αλβανός! Ο μικρός των 13 χρόνων, ο Αλβανός Αντριάκ Ντρουμάνικου ξεκίνησε από την Αλβανία μαζί με τον πατέρα του Ναντί, 45 χρόνων, και τον 16χρονο φίλο του Λιάρι Μιλιόνα, για να έρθουν στον... παράδεισο! Στη χώρα που όπως λένε γεννήθηκε η ελευθερία και η δημοκρατία. Δύσκολη η ζωή στον τόπο τους. Είχαν ακούσει όμως ότι λίγα χιλιόμετρα έξω από τα σύνορα, τους περίμεναν οι... ευκαιρίες. Κάποιοι πατριώτες τους θα τους είχαν πει πως στην Ελλάδα με τις φωτεινές βιτρίνες υπάρχουν μεροκάματα, μικρά ίσως, μα αρκετά για να ζήσουν. Έτσι, λοιπόν, μια Παρασκευή ξεκίνησαν να βρουν την... τύχη τους. Ήταν μόλις δυο μέρες πριν τη διοργάνωση, στο παλάτι των συνεδρίων στα Τίρανα, των καλλιστείων για την ανάδειξη της "Μις Ευρώπη". Παρών και χειροκροτών ο Αλβανός πρόεδρος Σαλί Μπερίσα. Για τους τρεις Αλβανούς φίλους μας όμως αυτά τα πράγματα δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον. Η ζωή τους ήταν πέρα απ΄ τα σύνορα. Έτσι, πεζοπορώντας, διάβηκαν τα ελληνοαλβανικά σύνορα στην Κακκαβιά. Επιτέλους είχαν μπει στη γη της "επαγγελίας". Με το φόβο στην ψυχή περπατούσαν στα χωράφια, για να αποφύγουν τα αστυνομικά αποσπάσματα. Τα χιλιόμετρα βάρυναν τα πόδια. Τα βλέφαρα άρχισαν να κλείνουν. Είχαν φτάσει ήδη στην Γκάντζια της Θεσπρωτίας. Σάββατο απόγευμα. Κάπου έπρεπε να ξεκουραστούν. Ο μικρούλης Αντριάκ δεν μπορούσε να περπατήσει άλλο. Ζητούσε τη μαμά του να τον κοιμίσει και να του χαϊδέψει το κεφαλάκι. Εκεί μπροστά τους είδαν ένα αγροτικό κατάλυμα του κτηνοτρόφου Λάμπρου Δήμου 62 χρόνων. Δειλά - δειλά άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν μέσα. Επιτέλους θα ξεκουραστούμε λίγο, θα σκέφτηκε ο μικρός Αντριάκ. Τότε όμως ακούστηκε το αγροτικό αυτοκίνητο του κτηνοτρόφου να πλησιάζει. Ο μικρός Αντριάκ σκέφθηκε αυτά που του είχαν εκμυστηρευθεί κάτι φίλοι του στην Αλβανία. Οτι εκεί στην Ελλάδα κάποιοι Έλληνες ενώ παίρνουν στη δούλεψή τους Αλβανούς, από την άλλη τους κυνηγούν κιόλας. Τους κυνηγούν ακόμα και για να κάνουν πλάκα. Άρχισε να φοβάται ο Αντριάκ. Λες να μας χτυπήσουνε επειδή κοιμόμαστε στο αγρόκτημά τους, σκέφτηκε. Τα αντανακλαστικά όμως, του κτηνοτρόφου ανέβηκαν σε "υψηλότερο επίπεδο". Όχι δεν τους χτύπησε. Άρπαξε την καραμπίνα του και πυροβόλησε στα τυφλά εναντίον της "αλβανικής μαφίας", για την οποία είχε ακούσει τόσες φορές από την τηλεόραση κι από το ραδιόφωνο. Ο μικρούλης Αντριάκ μαζί με το φίλο του και τον πατέρα του προσπάθησε να φύγει ενώ η καρδούλα του χτυπούσε στο στήθος του. Δεν πρόλαβε όμως. Τα χοντρά σκάγια - για αγριογούρουνο - βρήκαν τον 13χρονο στο πίσω μέρος του κεφαλιού και πριν προλάβει να φωνάξει "μανούλα μου" σωριάστηκε νεκρός με τα μυαλά του χυμένα εκεί γύρω! Ο 16χρονος φίλος του τραυματίστηκε κι αυτός στο χέρι και στο γλουτό. Όλα πήγαν καλά! Ο κτηνοτρόφος, ικανοποιημένος γιατί με την αυτοδικία του αντιτάχθηκε στην... Αλβανική μαφία, μπήκε στο αγροτικό του και επέστρεψε στο σπίτι του, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Εξάλλου ένα Αλβανάκι ήταν, ένα μικρό 13χρονο Αλβανάκι που ζήτησε να έρθει στον Παράδεισο, στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία. Κι από την άλλη ο μικρός... ξενοκοιμόταν και ήταν και... αλλόφυλος... Δεν έχει σημασία φίλοι αναγνώστες τούτη τη στιγμή να μετρήσουμε τα θύματα ανάλογων περιστατικών. Έχει, όμως, αξία να αναρωτηθούμε: Αν υποστηριχτεί ότι αυτό που έφταιξε για το φόνο ήταν η "κακιά η ώρα" ή "έλλειψη ψυχραιμίας" του οπλοφόρου. Ή αν υπάρξει ακόμα και υπαινιγμός για την υπηκοότητα του μικρού νεκρού - που για ορισμένους δείχνει να αποτελεί... επαρκή λόγο, ώστε να πυροβολούν - μήπως, λέω μήπως, τότε "καθαρίσαμε"; Μήπως, τότε, μετά τις επιδόσεις σε επιδερμικές ψυχο-κοινωνιολογικές αναλύσεις, καθώς και τις αναγκαίες ενέσεις...κροκοδείλιου ανθρωπισμού από τα "νεκρόφιλα" ΜΜΕ, η "πολιτισμένη κοινωνία δυτικού τύπου" έχει επιτελέσει το "καθήκον" της; Ε! Λοιπόν ΟΧΙ. Όχι, διότι, πρώτον, θα είναι ομολογία συνενοχής, τουλάχιστον, από μέρους της κοινωνίας της χώρας μας - και μάλιστα για ένα έγκλημα που δεν έχει κάνει - το να αποδεχτεί μια τέτοια αντιμετώπιση για μια τέτοια απάνθρωπη, δολοφονική συμπεριφορά. Δεύτερον, το συμβάν στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας δεν πρέπει να περάσει στο "ντούκου" για τις δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς αλλά και για τους εργαζόμενους στο σύνολό τους. Αντίθετα πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα για βαθύτερες σκέψεις στο πρόβλημα αυτό: Τι είναι, τελικά, αυτό που οπλίζει το χέρι ενάντια σε ανθρώπους που τους έχουν καταχωρίσει στη συνομοταξία των "δίποδων β΄διαλογής"; Έχει δίκιο, λοιπόν, η αριστερά όταν δηλώνει πώς η επίσημη, ή έστω ημιεπίσημη, ιδεολογία δεν έχει ενδοιασμό να κατηγοριοποιεί, να περιθωριοποιεί και να τσουβαλιάζει στα αζήτητα κάποιες ευάλωτες μειονότητες; Είναι γνωστό το σλόγκαν που κυριαρχεί: "οι έξυπνοι και ικανοί θα προοδεύσουν" και που δεν έχει ενδοιασμό να "παίζει" με το ρατσισμό και την ξενοφοβία, που υπηρετεί το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Για να στηρίξουμε αυτόν τον ισχυρισμό, ας δούμε μερικά πρόσφατα παραδείγματα, για να φανεί η μεθόδευση, όπως κατευθύνεται, πολλές φορές απευθείας, από το υψηλότερο δυνατό επίπεδο του καπιταλιστικού συστήματος που βιώνουμε. 1) Λίγες μέρες προ των εκλογών, η Πολιτική Άνοιξη, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση θεσμοποίησης του ρατσισμού, εξήγγειλε υπό μορφήν "παροχής" (!) ότι απαγορεύει σε μουσουλμάνους της Θράκης να συμμετάσχουν στα ψηφοδέλτιά της! 2) Και πάλι λίγες μέρες πριν τις εκλογές, τότε που οι φασίστες της "Χρυσής Αυγής" πυροβολούσαν τους μουσουλμάνους στο Γκάζι, ο πρόεδρος της ΝΔ, ο ΕΚΟΦίτης Εβερτ, σε ένα ρεσιτάλ αγωνίας τάχα για την ανεργία στην Ελλάδα, έδειξε τον "ένοχο" όχι στο βρώμικο καπιταλιστικό σύστημα που την γεννάει και την αναπαράγει, αλλά στους Αλβανούς λαθρομετανάστες που εισρέουν στη χώρα. Ο Μ. Εβερτ κατάφερε να "προσωποποιήσει" το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και της εγκληματικότητας, μόνο όταν μιλούσε για τους λαθρομετανάστες, τους οποίους "έδειξε" ευκρινώς. 3) Δεν μπορεί, παράλληλα, να παραβλέπεται η ευκολία, με την οποία η κρατική βία "περηφανεύεται" για τη βαρβαρότητα που επιδεικνύει σε διάφορες μειονότητες. Ποιος δε θυμάται άραγε τη "ζωντανή" και με τις "κάμερες παρά πόδα" επιδρομή των κουμπουροφόρων Ειδικών Δυνάμεων, στον τσιγγάνικο καταυλισμό του Ασπρόπυργου, πριν μερικούς μήνες; Και για να πάμε στις προ... Σημίτη εποχές, γνωστό είναι το περιστατικό στην πλατεία Ομονοίας, όπου, όργανα της... Τάξης, αφού έδεσαν πίσω από τη μοτοσικλέτα τους Αλβανό λαθρομετανάστη και τον "έσερναν" μέρα μεσημέρι στην Αθήνα, όταν δέχτηκαν τις διαμαρτυρίες περαστικού, τον ξυλοκόπησαν! Η αναφορά στα παραπάνω δεν στοχεύει σε μια εξίσωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν διαφορετικού τύπου ομάδες μειονοτήτων στην Ελλάδα. Έχει στόχο όμως να καταδείξει, ότι η "βαθμολόγηση" των ανθρώπων με βάση την αξιολόγηση των... γονιδίων ή της όποιας διαφορετικότητάς τους (εθνικής, θρησκευτικής κλπ)., συνιστά λογική και πρακτική που εκπορεύεται από ενιαίο κέντρο, με ενιαία ρατσιστική και φασιστική αντίληψη. Κάτω, λοιπόν, από ένα τέτοιο ιδεολογικό εποικοδόμημα είναι "ευκολότερο" ο ξυλοδαρμός πολίτη, στους Αγίους Αναργύρους πριν μερικούς μήνες, να "δικαιολογείται" με το αιτιολογικό: "Νομίσαμε ότι ήταν Αλβανός"! Αυτή η αντιμετώπιση τροφοδοτείται δε στο έπακρο, όταν τα δελτία ειδήσεων χρησιμοποιούν ως πρώτο "αναγνωριστικό" του πραγματικού ή δήθεν εγκληματία, την... εθνικότητά του. Για κάποιους μάλιστα, διαφωτιστές της κοινής γνώμης, αρκεί το να είναι κάποιος Αλβανός, για να πιστοποιηθεί η παραβατική του συμπεριφο΄ρα. Το "Αλβανός" στα κείμενα των "παραθ(υ)ριστών" των δελτίων ειδήσεων των 8.30, συνιστά, αν όχι απόδειξη, ισχυρή ένδειξη ενοχής... Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, δεν είναι δύσκολο να βρεθεί εύπορο έδαφος για την ανάπτυξη της ξενοφοβίας. Πολύ περισσότερο, που όσοι ρίχνουν το "λίπασμα" της ξενοφοβίας και της ρατσιστικής νοοτροπίας, εντέχνως δεν μπαίνουν στον κόπο να πουν τι γίνεται με όλη αυτή τη μάζα του φτηνού και άγρια εκμεταλλευόμενου εργατικού δυναμικού, που στήνεται το πρωί στα "σκλαβοπάζαρα" της Ομόνοιας για να βρει ένα μεροκάματο πείνας. Τι γίνεται με όλες αυτές τις χιλιάδες ανασφάλιστους - ημιαμειβόμενους είλωτες, που προσφέρουν τη δουλειά τους για ένα κομμάτι ψωμί, στο χωράφι, στο εργοστάσιο και την οικοδομή; Τι γίνεται με όλες εκείνες τις χιλιάδες εξαπατημένους αδελφούς μας, που, αφού τους έταξαν τον "παράδεισο", τους έστειλαν τελικά στην κόλαση της πείνας, ανοίγοντας παράλληλα τους Ασκούς του Αιόλου σε ένα κοινωνικό σύστημα, που το "κλέψε για να φας και σκότωσε για να έχεις" έχει... εφευρεθεί πολύ πριν την κάθοδο των λαθρομεταναστών; Η δολοφονία του 13χρονου μικρού στη Θεσπρωτία ας γίνει αφορμή, ώστε να μη μείνουν στο απυρόβλητο όσοι "οπλίζουν" τις καραμπίνες, παρέχοντας μαζί με τους "εχθρούς" και τα αναγκαία "άλλοθι". Όσοι, σε συνθήκες γενικότερης κρίσης και παθητικότητας, σε μια εποχή που η ανθρώπινη αλληλεγγύη "πετροβολιέται" ως ξεπερασμένο σύνδρομο, χρησιμοποιούν την ξενοφοβία, ως ένα επιπλέον εργαλείο για την αναμόχλευση ρατσιστικών και φασιστικών αντανακλαστικών. Για να μην υπάρξουν άλλοι Αντριάκ Ντρουμάνικου, άλλα αδέλφια μας νεκρά... Είμαστε άνθρωποι γαμώτο... |
Τελευταία ενημέρωση 03 Ιουλίου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
